Cechy charakterystyczne to przerysowane zarazem oszczędne ruchy, bardzo precyzyjne. Współcześni tancerze starają się mu nadać większa dynamikę i ekspresje. Japończykom łatwo odgadnąć niuanse tańca i zaklęte w ruchach alegorie.
Taniec ma dwie główne odmiany Mai i Odori. Te z kolei dzielą się na liczne podkategorie. Mai to tradycyjny taniec ku czci Bogom, Odori to afirmacja życia ludzkiego, pór roku.
Powiązanie teatru i tańca japońskiego, nie jest już tak ścisłe. Ciągle dba się o zachowanie historycznych elementów. Większość ról odgrywają kobiety, ubrane w tradycyjne kimona.
