Większość szkół jest przygotowana na przyjęcie głównie dzieci praworęcznych. Akcesoria, jak ławki, przybory dostosowane są do potrzeb praworęcznego dziecka, tymczasem dziecko leworęczne musi samodzielnie pokonywać przeszkody i ograniczenia, podczas pracy w szkole.Dzieci leworęczne nie mają takiej sprawności i szybkości pisania, dlatego zwłaszcza podczas notowania częściej czują się dyskryminowane. „Patrz jak bazgrzesz” - takie słowa często padają z ust nauczycieli a nawet rodziców, którzy nie zdają sobie sprawy z tego, jaką krzywdę wyrządzają własnym dzieciom, podkreślając tak naprawdę niewielką odmienność.
Leworęczność to choroba, czy dysfunkcja, dlatego zamiast kąśliwych uwag, łez i pretensji łatwiej zaakceptować leworęczność, i spróbować pomóc dziecku skuteczniej uczyć się oraz pisać w szkolnej ławce.
Specyfika pracy leworęcznego ucznia
By ćwiczenia i zmiany przyniosły zadowalający efekt warto zapoznać się ze sposobem pisania i siedzenia. Wbrew pozorom te dwie czynności wu dzieci leworęcznych jak i praworęcznych są od siebie zależne.
Zazwyczaj dziecko leworęczne podczas pisania siedzi wyprostowane a obie stopy opiera o podłogę. Zeszyt dziecka ułożony jest od lewej strony do osi ciała, długopis lub pióro trzyma pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym środkowym. Koniec długopisu jest nachylony w kierunku lewego ramienia.
[-------]
Tymczasem szkolne ławki są stworzone z myślą o praworęcznych uczniach, którzy nie potrzebują tyle miejsca do pisania co leworęczni, zwłaszcza, że cały czas podczas pisania mus zmieniać kąt nachylenia zeszytu. Nauczyciel nie powinien zwracać uwagę dziecku, aby trzymało zeszyt prosto, nie ma to znaczenia z punktu widzenia estetyki pisania a dla dziecko jest niepotrzebnym ograniczeniem, które wywołuje stres.
Wspieraj i ćwicz dzieckoBy poprawić wydajność dziecka podczas pisania rodzice powinni zwracać uwagę na komfort ustawienia biurka a także techniki pisania, między innymi:
- technikę pisania, lub techniki, które mogą się staje zmieniać;
- precyzję ruchów;
- stopień nacisku pióra lub długopisu na kartkę;
- stworzenie poprawnych nawyków ruchowych;
Przykłady ćwiczeń manualnych
Plastelina. Jak ćwiczyć koordynacje ręki i sprawne pisanie dziecka leworęcznego? Dobrym sposobem są relaksacyjne ćwiczenia manualne z wykorzystaniem plasteliny. Lepienie np. jednej wielkości kulek, kruszenie, rozcieranie i formowanie wypracowuje u dziecka drobne ruchy palców, poprawiając w ten sposób sprawność pisania.
Rysowanie piaskiem. Szybkość pisania u dziecka leworęcznego uzależniona jest od siły nacisku długopisu na kartkę, by ćwiczyć tę umiejętność można posłużyć się kaszą, cukrem, bądź piaskiem wysypanym na tackę. Warto zachęcić dziecko do nakreślenia obrazków, rysowania różnych kształtów. W ten sposób dziecko nauczy się delikatnych ruchów i zmieniając napięcie palców a także nacisk.
Malowanie farbami, kredkami, mazakami. Innym skutecznym ćwiczenie trenującym umiejętne naciskanie przyborów do pisania jest malowanie i rysowanie. Dziecko uczy się delikatnie nakładać farby lub malować mazakami, tak, aby nie zostawiać kleksów i nie przebijać kartek zbyt duża ilością wilgoci i atramentu.
Obrysowywanie konturów. By poprawić pracę nadgarstka, a także koordynację ruchową ręki i palców warto ćwiczyć z dzieckiem obrysowywanie konturów. Na gotowy rysunek nałóż kalkę i poproś dziecko o odrysowanie konturów, a także o pomalowanie środków lub zakreskowanie ich kreskami.
Wśród wielu podobnych ćwiczeń warto wybrać, te które dziecko lubi najbardziej, wtedy jest szansa, ze nabierze wprawy a podczas szkolnego notowanie będzie już doganiało swoich kolegów i wypracuje ładne i estetycznie pismo.
www.dziecko.fit.pl
