Rodzaje aerobiku

Aerobikowy szał - czyli co się teraz ćwiczy  

Kiedyś nie było dużego wyboru. W latach 80-tych bardzo modny stał się aerobik wylansowany przez aktorkę Jane Fonde. Prowadzone zajęcia aerobiku były na ogół niezwykle intensywne i składały się w głównej mierze z różnych wariantów szybkiego biegu oraz skoków. Wszystkich ogarnął szał. Tłumy kobiet pragnęły ćwiczyć przy muzyce tak, jak to robiła słynna aktorka i tak jak ona chciały być sprawne i piękne. Modne stały się kolorowe getry, opaski i obcisłe legginsy. 

Po kilku latach lekarze i specjaliści orzekli jednogłośnie, że zajęcia aerobiku nie nadają się dla każdego. Zestawy ćwiczeń proponowane przez instruktorów były może i dobre dla osób w 100% zdrowych, wytrenowanych i o dużej sprawności fizycznej, ale na pewno nie dla kogoś, kto przez dłuższy okres czasu prowadził osiadły tryb życia, a ostatni kontakt ze sportem miał na lekcji w-fu. Dlatego też rzesze amatorów aerobiku często ulegało kontuzjom, narzekało na bóle kolan i kręgosłupa. 

Po aerobiku nastała moda na callanetics. Jego pomysłodawczynią była Allan Pickney. Zajęcia te polegały na wykonywaniu krótkich, dynamicznych, o niewielkim zakresie pracy mięśnia ruchów, które powtarzało się wielokrotnie (na przykład 100 razy). Callanetics przyciągał wiele pań i cieszył się bardzo dużą popularnością, ponieważ był spokojniejszy, bardziej statyczny, nie było tu żadnego skakania, a mimo to po godzinie takiej gimnastyki można było poczuć "ból" (!) spracowanych mięśni. Niestety callanetics okazał się niewypałem, ponieważ podczas wielokrotnych skurczów izometrycznych, z jakimi mamy w tym przypadku do czynienia dochodzi do niedokrwienia pracujących mięśni (ucisk na naczynia krwionośne) oraz do naciągnięcia więzadeł. 

Współczesny aerobik, poza nazwą, ma niewiele wspólnego z dawnym aerobikiem. Metodyczne opracowanie poszczególnych zajęć, bazujące na najnowszych osiągnięciach nauk zajmujących się sportem, przywróciło aerobikowi opinie treningu o działaniu zdrowotnym, zapewniającego efektywność i gwarantującego bezpieczeństwo ćwiczącemu. 

W profesjonalnych klubach prowadzone zajęcia zróżnicowane są w zależności od potrzeb i celu jaki chcemy osiągnąć na:

- wzmacniające układ krążenia, nastawione na kształtowanie wytrzymałości, zapewniające poprawę kondycji oraz spalanie tkanki tłuszczowej.

HI-LO (High/ Low impact Aerobic) 

Tu w części głównej uczestnicy wykonują układy choreograficzne, których instruktor naucza wprowadzając kolejno nowe kroki i stosując dobrze przemyślaną metodykę ich nauczania. Układ choreograficzny powinien być dopasowany do poziomu zaawansowania i umiejętności uczestników lekcji tak, aby każdy ćwiczący był w stanie go bez problemu wykonać. 

Poszczególne kroki w HI-LO mogą być urozmaicone ruchami charakterystycznymi dla różnych stylów tanecznych lub też sztuk walki. Wtedy to zamiast typowej lekcji HI-LO mamy do czynienia z Latino, Showdance, Afrodance, Aeroboxingiem.

LOW IMPACT 

Zajęcia tego typu są bardzo podobne pod względem budowy lekcji do HI-LO, jednakże nie stosuje się tu kroków takich jak podskoki, bieg, muzyka jest tu nieco wolniejsza i dzięki temu zajęcia są mniej intensywne. Z tego względu LOW IMPACT jest szczególnie polecany dla osób z nadwagą, otyłością, mających gorszą kondycję wynikającą czy to z racji wieku, czy też z mało aktywnego trybu życia.

- kształtujące siłę lub też wytrzymałość siłową, wzmacniające układ mięśniowy, pozwalające na modelowanie sylwetki na przykład BODY SHAPER, BODY TONING, CIRTUIT TRAINING (trening obwodowy), a także lekcje, podczas których pracujemy nad określonymi partiami ciała (na przykład mięśni brzucha), polegającymi na wzmacnianiu lokalnym - ABT, ABF. Tu choreografia ograniczona zazwyczaj jest do rozgrzewki, a część główną stanowią odpowiednio dobrane ćwiczenia wzmacniające poszczególne mięśnie czy też całe grupy mięśniowe.
- zajęcia mieszane, w których choreografia (część kondycyjna) przepleciona jest w różnych proporcjach z ćwiczeniami wzmacniającymi. Do tego typu zajęć możemy zaliczyć na przykład STEP, TBC (Total Body Conditioning), INTERVAL TRAINING (trening interwałowy, gdzie naprzemiennie występują części kondycyjne o niskiej i wysokiej intensywności, z tym że te bardziej intensywne trwają dłużej), także AQUA AEROBIK, czyli aerobik w wodzie, podczas którego często wykorzystywane są specjalne pasy wypornościowe czy też obciążniki. 

Jak widać jest w czym wybierać. Oczywiście trudno byłoby znaleźć klub, w którym by można uczestniczyć w każdym z wymienionych wyżej zajęć. Zazwyczaj mamy do wyboru kilka rodzajów aerobiku o zróżnicowanym charakterze i intensywności. Ważne jest, by każdy mógł znaleźć coś dla siebie, w zależności od tego co chce "zrobić" ze swoim ciałem i jakie cechy fizyczne chce w sobie wytrenować. 

Na przyjemność korzystania z zajęć aerobiku może pozwolić sobie prawie każdy. Prawie, bo mimo wszelkich zmian i unowocześnień na pewno ćwiczyć nie powinny osoby z ostrymi urazami mięśni, stawów, ścięgien czy kości, a także cierpiący na chorobę wieńcową. Ponadto osoby chore na astmę i inne choroby układu oddechowego przed rozpoczęciem treningu powinny przeprowadzić dokładne badania lekarskie.  

żródło: Żywność - Żywienie - Życie

www.fit.pl