Rytm - tradycyjny wywodzi się z Afryki Zachodniej, spopularyzowany w USA przez piosenkę z 1923: The Charleston skomponowaną przez kompozytora i pianistę Jamesa P.Johnsona do przedstawienia Runnin' Wild , stała się ona jednym z najbardziej popularnych hitów dekady.
Mimo iż "wynaleziony" został przez wspólnotę afroamerykańską w USA, Charleston stał się popularny wśród szerokiej społeczności międzynarodowej w latach 20. XX wieku. Pomimo swojej czarnej historii Charleston jest najczęściej kojarzony z białymi flappersami i z nielegalnymi barami serwującymi alkohol w USA w czasach prohibicji (speakeasy). Społeczność popierająca zarządzenie o prohibicji określała również Charlestona mianem niemoralnego i prowokacyjnego.
Nieco inna forma Charlestona stała się popularna w latach trzydziestych i czterdziestych i wiązana jest z Lindy Hop. W tej późniejszej formie Charlestona, gorący jazzowy metraż z lat dwudziestych został zaadaptowany do swingu – muzyki lat trzydziestych i czterdziestych. Ten styl Charlestona ma wiele potocznych nazw, między innymi 'Swing(ing) Charleston'.
Dziś Charleston jest ważnym elementem kultury tanecznej, tańczony w wielu kombinacjach: solo, z partnerem, bądź też w grupie par lub solistów. Podstawowe kroki dają olbrzymi wybór możliwości w improwizacji. Oba style: styl lat dwudziestych i Swinging Charleston są dziś popularne.
