I nie ma się czemu dziwić-ta piękna sztuka hipnotyzuje publiczność i przywołuje skojarzenia z pełnym przepychu orientem, czasami sułtanów i pięknych tancerek w przykuwających uwagę strojach.
Patrząc na obecny wizerunek tancerki orientalnej wydaje nam się, że taki był zawsze. Otóż nie. A historia jest tym ciekawsza, że nie przybył on ze Wschodu.
W swojej pracy niezwykle często spotykam się z następującym skojarzeniem- belly dance=tancerka zmysłowo ruszająca biodrami w rytm egzotycznej muzyki odziana w bogato zdobiony a zarazem skąpy strój składający się głównie z biustonosza i pasa na biodra oraz spódnicy, ewentualnie -pomijając pas- ze spódnicy strojnie upiększanej na biodrach.
Warto jednak wiedzieć, że nie jest to oryginalny ubiór bellydancerek- to, co teraz oglądamy na scenach, z Bliskiego Wschodu nie przybyło. Uważa się, że obecny strój powstał na potrzeby sztuki O.Wilde’a „Salome” , po czym wizerunek ten utrwalono w hollywoodzkich starych produkcji filmowych.
Oczywiście poszukując informacji na temat pochodzenia tańca orientalnego natkniemy się na wzmianki dotyczące symbolicznego niemal stroju tancerek świątynnych Starożytnego Egiptu czy też mieszkanek barwnych haremów.
Nie ma jednak dowodów ,że to co przedstawiają świątynne malowidła i obrazy ze scenami z haremów tańcem orientalnym było. Jestem nawet przekonana, że ówczesna sztuka nie miała wiele wspólnego z obecną formą tańca.
Haremowe opowieści należałoby nawet uznać za mit, gdyż skąpo odziane tancerki przedstawiane przez malarzy na ich obrazach były jedynie ich wyobrażeniem. Żaden z nich nie był naocznym świadkiem scen jakie rozgrywały się za murami haremu a sytuacja nie wyglądała tak pięknie jak barwne są wizje na ten temat.
W haremach przetrzymywano niewolnice, które być może tańczyły ale najprawdopodobniej dla własnej rozrywki. Wśród kobiet panowała hierarchia, gdzie wyższy status jego mieszkanki widoczny był w noszonej przez nią większej ilości biżuterii i kosztownych strojów. Można przypuszczać, że żadnej z nich nie zależało na eksponowaniu ciała.
Tak więc to nie wschód a zachód wykreował obecny wizerunek tancerki brzucha.
Jako ciekawostkę dodam, że w Egipcie restrykcyjne prawo zabraniało tancerkom publiczne eksponowanie odsłoniętego brzucha i pokazanie się w spódnicy opuszczonej na wysokość bioder.
Jak więc wyglądał strój tancerek brzucha wcześniej? Na to pytanie należałoby odpowiedzieć w nawiązaniu do innego - kiedy taniec brzucha powstał?
Odwołując się do najbardziej prawdopodobnej wersji, że obecny taniec rodził się wraz z migracją wiejskich ludów wschodu do miast,to ubiór tancerek w niczym nie przypominał obecnego a pierwotnie była to najczęściej gorsetowa kamizelka, długa spódnica, chusta na biodra, często również na głowę.
Mimo diametralnej zmiany jaką przeszedł strój tancerki brzucha muszę w tym miejscu dodać, że nie jest to jedyny obowiązujący ubiór. A to dlatego, że pod pojęciem taniec orientalny kryje się mnogość jego odmian.
Wśród tych najpopularniejszych są:
Beledi
Fellahi
Khaleegy
Melaya
taniec perski
Saidi
Taniec orientalny tańczą nie tylko kobiety ale również meżczyźni –chociażby wspomniane Saidi czy Tahtib
To nie tylko hipnotyzująca tancerka ale tańce w kręgu, liniowe, czy powiązane z tańcem orientalnym odmiany religijne jak Guedra, Zar, czy wirujący Derwisze, których część z Was na pewno widziała podczas wakacyjnych wyjazdów do krajów arabskich.
Barwny orient zachwyca coraz większe rzesze tancerek , które przystępując niegdyś do pierwszej lekcji belly dance nie wiedziały jak wielką taneczną przygodę zaczynają i że za kostiumem z błyszczących ozdób kryje się całkiem niespodziewana historia.
Djamila
Taniec brzucha- historia ubioru tancerki orientalnej
W ostatnich latach niewątpliwie wzrosło zainteresowanie niszowymi stylami tańca. Jeszcze kilka lat temu zaliczał się do nich taniec orientalny ,potocznie zwany tańcem brzucha czy belly dance. Teraz święci triumfy popularności w większości szkół tańca a także jest oprawą coraz większej ilości imprez