Tarantela to taniec neapolitański w szybkim tempie i metrum 6/8. Nazwa pochodzi od miejscowości Tarent w południowych Włoszech lub od pająka tarantula, którego trujące ukłucie miał leczyć taniec.
W stylizowanej formie tarantela rozwinęła się głównie w muzyce fortepianowej XIX wiecznej ("Tarantela" As-dur op. 43 F. Chopina, Tarantela w cyklu Wenecja i Neapol F. Liszta, "Tarantela" op. 25 J. Zarębskiego), a także w muzyce kameralnej ("Tarantela w Soirées musicales" G. Rossiniego) i operowej (Niema z Portici D.F. Aubera).
