Choreoterapia, bo o niej mowa, to nic innego jak leczenie tańcem. Ruch jest tu procesem, który ma na celu doprowadzić do jedności fizycznej i psychicznej człowieka. Ruch wypływający z ciała w połączeniu z rytmem muzyki pomaga zharmonizować ciało, umysł i duszę. Terapia tańcem bazuje na twórczej ekspresji ruchowej i improwizacji tanecznej.
Geneza choreoterapii sięga odległej historii, kiedy to nasi przodkowie tańczyli wokół chorego, chcąc wypędzić z jego ciała demony. Oficjalnie w Ameryce i na Zachodzie Europy tę formę terapii stosuje się dopiero od lat pięćdziesiątych, a w Polsce siedemdziesiątych. Pomysłodawcą "tanecznej" terapii był Rudof von Laban, węgierski tancerz, choreograf oraz teoretyk tańca, działający w pierwszej po¬łowie XX w. w Niemczech i Anglii. W 1966 roku, kiedy to utworzono w USA Amerykańskie Stowarzyszenie Terapii Tańcem.
Taniec to doskonała metoda dla wszystkich, którzy na co dzień borykają się ze stresującą pracą i potrzebują chwili relaksu. Ekspresja ruchowa wypływająca z naszego środka to odpowiedź na to, co nas spotyka, na co dzień. Dla jednych będzie to rozładowanie napięć i stresów, dla innych będzie to spotkanie się ze sobą, a dla kolejnych będzie to czas dobrej i przyjemnej zabawy ze sobą i z innymi.
Terapia tańcem zalecana jest m.in. dla chorych: z zaburzeniami emocjonalnymi, z dolegliwościami fizycznymi, wymagających długotrwałej rehabilitacji, z trwałym kalectwem, z zespołem Downa, z chorobą Alzheimera i Parkinsona. Na depresję, nerwicę, schizofrenię oraz zaburzenia odżywiania. Taniec pomaga nam także zaakceptować własne kompleksy oraz zahamowania dzięki lepszemu poznaniu własnego ciała. Dlatego też choreoterapia może być skuteczna w zaburzeniach odżywiania, takich jak anoreksja czy bulimia oraz różnego typu lękach i nerwicach, a nawet schizofrenii.
"Terapia tańcem" może pomóc także osobom starszym, podnosi poczucie własnej wartości kobietom po mastektomii. Wskazana jest także dla dzieci nadpobudliwych, autystycznych, osób niepełnosprawnych, a także ofiar przemocy.
Można powiedzieć, że taniec dla każdego oznacza coś innego. Podczas zajęć uczestnicy nie poznają skomplikowanych układów choreograficznych, dominuje naturalność, improwizacja. Wykorzystanie tych czynników ma doprowadzić do osiągnięcia harmonii ciała i umysłu.
Duże znaczenie ma tu muzyka, która stanowi podkład do różnego rodzaju ćwiczeń. Dzięki temu uczestnicy zajęć tanecznych otwierają się na doświadczenia piękna i przeżywają go.
Korzyści płynące z uczestnictwa na warsztatach to m.in.:
- odprężenie odczuwalne w ciele i psychice,
- wzrost energii i siły życiowej,
- pozwolenie sobie na spontaniczność i odczuwanie prawdziwej radości,
- akceptacja ciała i jego wyglądu,
- odkrywanie kobiecości i męskości,
- rozpoznanie i bezpieczne wyrażanie uczuć,
- wzrost poczucia własnej wartości,
- wzrost pewności siebie,
- łatwość nawiązywania konktów z innymi , bądź zerwanie toksycznych więzi,
- wzrost szacunku do siebie,
- docenienie własnej osoby,
- umiejętność stawiania zdrowych granic w relacjach z ludźmi,
- rozbudzenie kreatywnej postawy do życia,
- integracja psychofizyczna.
Dzięki uczestnictwu na zajęciach z terapii tańcem zachodzi w nas zmiana właśnie dzięki otwarciu się na siebie i wsłuchaniu w swoje potrzeby. Terapia tańcem zachwyca swym bogactwem oddziaływań na nasz umysł i duszę integrując je w jedno i przywracając harmonię.
www.zdrowie.fit.pl