ADHD, czyli zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi utrudnia dzieciom kontrolowanie własnych zachowań oraz osłabia zdolność skupienia uwagi
fit.pl
2010-02-25 00:00
Udostępnij
ADHD – co to takiego?
Pierwsze objawy ADHD można już rozpoznać między 5. a 7. rokiem życia. Często jednak, rodzice zauważają problem, gdy ich pociecha rozpocznie naukę. Jakie są objawy ADHD? Wymienia się trzy typy objawów charakterystycznych dla nadpobudliwości:
•zaburzenia koncentracji uwagi, czyli trudności w skupieniu się i tendencja do rozpraszania się pod wpływem nawet najmniejszych bodźców.
•gwałtowność zachowań, inaczej zwana impulsywnością, to wzmożona chęć działania i niemożność powstrzymania się od niego, nawet gdy zadanie przerasta siły dziecka.
•nadmierna ruchliwość, dziecko wykazuje bardzo dużą potrzebę ruchu, nie potrafi przez dłuższą chwilę pozostać w miejscu.

Skąd bierze się ADHD? U podłoża nadpobudliwości psychoruchowej leżą zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym. Główną rolę w powstawaniu zespołu objawów charakterystycznych dla ADHD, przypisuje się nieprawidłowemu wydzielaniu substancji, takich jak dopamina i noradrenalina, które są neuroprzekaźnikami przenoszącymi sygnały między neuronami. Dopamina odpowiada za koncentrację uwagi na określonym bodźcu. Noradrenalina natomiast mobilizuje organizm do działania.

Na podstawie samego nasilenia objawów nie można ostatecznie stwierdzić, czy dziecko cierpi na ADHD. Często niektóre objawy po prostu przeszkadzają otoczeniu, które jest mało tolerancyjne dla dziecięcej aktywności. Dlatego też chcąc się przekonać czy dziecko rzeczywiście cierpi na ADHD musimy odpowiedzieć na pytanie czy i w jakim stopniu objawy utrudniają dziecku życie i czy stają się źródłem problemów w szkole i w domu. Dzieci z ADHD nie zastanawiają się nad konsekwencjami swoich czynów.

[-------]

Objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej mogą pojawić się już w okresie niemowlęcym.Co powinniśmy uznać za niepokojące? Przede wszystkim zaburzenia snu. Sen jest płytki, dzieci łatwo się budzą i z trudem zasypiają. Dodatkowo dzieci mają nadmiernie wzmożona aktywność motoryczną. Nie leżą spokojnie, wiercą się, są pobudzone emocjonalnie. W wieku po niemowlęcym i przedszkolnym można zauważyć opóźniony rozwój mowy lub pojawienie się jąkania, czy trudności w prawidłowym wymawianiu głosek. Pełne objawy kształtują się między 4. a 6. rokiem życia. Już wówczas bardzo łatwo zaobserwować u dziecka bezcelowość ruchów, zmienność zainteresowań, zaburzenia uwagi, rozpoczynanie jednej zabawy i nie kończenie jej. Objawy te szczególnie nasilają się w wieku szkolnym.

Dzieci z ADHD mają trudności z zaplanowaniem swojej pracy, wymagając przy tym by ich praca została natychmiast doceniona. Dziecko nadpobudliwe bardzo szybko wykonuje zadania, często robiąc to niedbale. Poza tym dzieciom z zaburzeniem uwagi trudno skupić się na jednym zadaniu, nie potrafią wybrać z kierowanego do nich komunikatu odpowiedniego bodźcu. Jednak te dzieci, potrafią skupić się na długi czas na czynności, która ich interesuje.

Badania potwierdzają, że u 30% chorych objawy wygasają w okresie dojrzewania. Natomiast połowa z nich będzie w wieku dorosłym zauważać u siebie symptomy ADHD.

Jeśli nasze dziecko cierpi na ADHD, ma problemy z koncentracją, powinniśmy mu pomóc, a przede wszystkim zrozumieć.

W dalszych artykułach podpowiemy, jak radzić sobie z dzieckiem cierpiącym na ADHD, kiedy udać się do lekarza po odpowiednie leki, jak mu pomóc w szkole i w domu, zaprezentujemy techniki pracy z dzieckiem nadpobudliwym, a także przedstawimy mity na temat ADHD.