- Choć coraz więcej badań dowodzi, że ryzyko demencji i innych zaburzeń funkcji poznawczych jest mniejsze wśród osób aktywnych fizycznie, mało wiadomo na temat znaczenia ruchu na poszczególnych etapach życia - twierdzi dr Laura Middleton z Sunnybrook Health Sciences Centre w Toronto. Dr Middleton postanowiła sprawdzić, w jakim stopniu aktywność fizyczna w wieku nastoletnim, w wieku 30 lat, 50 lat oraz w wieku późniejszym przekłada się na ryzyko zaburzeń kognitywnych. W tym celu przeprowadziła badania wśród starszych mieszkanek czterech amerykańskich stanów (Maryland, Minnesota, Oregon i Pensylwania).
W zależności od stanu, od 15 do 30 proc. badanych kobiet przyznało, że nie były aktywne fizycznie na żadnym z wymienionych etapów. W grupie tej zaobserwowano największe nasilenie zaburzeń funkcji poznawczych. Gdy naukowcy zestawili dane dotyczące aktywności fizycznej na każdym z czterech etapów z innymi zmiennymi, takimi jak wiek, wykształcenie, nadciśnienie, cukrzyca, objawy depresji, palenie oraz BMI, okazało się, że jedynie poziom aktywności fizycznej w wieku nastoletnim był wyraźnie związany z redukcją ryzyka zaburzeń kognitywnych w późniejszym życiu.
-Chcąc zminimalizować ryzyko demencji, ważne jest, by zachęcać do aktywności fizycznej już od najwcześniejszych lat. Osoby, które nie były aktywne jako nastolatki nie znajdują się jednak w sytuacji beznadziejnej. Wciąż mogą zredukować ryzyko, jeśli zaczną ruszać się więcej w późniejszym wieku - wyjaśnia dr Middleton.
Aktywność fizyczna wpływa pozytywnie na elastyczność mózgu oraz zmniejsza ryzyko zaburzeń poznawczych i chorób serca redukując takie czynniki jak nadwaga, nadciśnienie czy cukrzyca. -Brak ruchu obserwowany u dzisiejszej młodzieży może zwiastować wyższy odsetek osób z demencją w przyszłości - podsumowuje dr Middleton.
Źródło PAP
www.fit.pl
