 |
| fot. Szkoła Tańca i Masażu Hawajskiego Moc Aloha |
Kahiko to stara forma tańca hula, która wywodzi się z tradycji tańców świątynnych, jej celem jest przybliżenie jedności z naturą – matką ziemią. Początkowo w świątyniach tańczyli tylko mężczyźni, których wytrwałość i ascetyzm porównywano do wstąpienia do klasztoru.
Nauka hula wymagała samodyscypliny i wiązała się ze ścisłymi rygorami ducha. Taniec hawajski bowiem pełnił w społeczności formę podtrzymywania więzi i nawiązywania wspólnoty oraz funkcję integracyjną. Rodziny w ten sposób opowiadały sobie historie, wspierały się i motywowały.
Taniec hula, jako forma zabobonu i rytualnego oddawania czci bóstwom, został zakazany przez przybywających misjonarzy. Hawajczycy przekazywali sobie jednak tradycję tańca hula w ukryciu i konspiracji, jako forma tradycji i spuścizny po przodkach.
Patronką tańca hula jest Bogini Laka. Według wierzeń i legend przekazała wiedzę o tańcu hula i bogini Pele. Tancerze przed rytualnym tańcem składali w ofierze rośliny na ołtarzu dla bogini. Tancerze przyozdobieni byli najczęściej w lei z paproci maile lub kukui, spódnice zrobione były z liści rośliny zwanej Ti. Roślina ta była uważana była za świętą, w szczególny sposób związaną z bogiem Lono oraz boginią Laka. Tematyką tańca kahiko są przede wszystkim Bogowie i legendy z nimi związane. Tradycja przyozdabiania tancerzy w rośliny i kwiaty pozostała do dziś.
Historia hula rozpoczęła się na wyspie Molokai. Znajduje się tam ukryta przed widokiem turystów światynia - heiau, wzniesiona ku czci Bogini Laka . Co roku organizuje się tak święto hula Ka Hula Piko, w którym tancerze z różnych szkół (halau hula) spotykają się, aby rytualnie, o wschodzie słońca złożyć bogini ofiary.
[-------]
Taniec hula rozpoznawalny jest w wielu odmianach z wykorzystaniem odpowiednich instrumentów i rekwizytów:hula ala' a-papa – wykonywany na cześć bogów, opowiadający o historycznych wydarzeniach i władcach. Tancerze tańczyli przy akompaniamencie bębna ipu heke lub pahu.
hula pa-ipu, lubkuolo (kolana)- jedna z najtrudniejszych forma tańca, wykonywana na kolanach i w pozycji ciała blisko ziemi.
hulaki’i (marionetki) - oryginalna forma tańca wykorzystująca kukiełki, marionetki albo tancerzy wyglądających i poruszających się jak marionetki.
hula pahu - jeden z typów hula tańczonych do rytmów bębna pokrytego był skórą rekina. Większość pahu hula obecnie jest robionych na ok. 15-25 cali wysokości.
hula uliuli - taniec hula wykonywany przy użyciu tradycyjnego instrumentu uliuli – grzechotki.
hula puili - taniec hula, w czasie którego wykorzystywane były kije bambusowe do podkreślania rytmu.
hula ili-ili (kamienie) - taniec hula z wykorzystaniem kamieni z lawy o podłużnych, płaskich i opływowych kształtach.
hula ohe - taniec hula wykonywany przy użyciu tradycyjnego instrumentu ohe – fletu nosowego.
Współcześnie taniec ten jeszcze nie tak polularny, ale zaczyna zdobywać także polskie parkiety. Istnieje już wiele szkół kształtujących współczesnych tanczerzy hula.
www.fit.pl
