Pokażemy rytmy z Senegalu, Gwinei, Angoli, RPA, Ghany i Wybrzeża Kości Słoniowej. Warsztaty odbędą się w Afrykańskiej Szkole Tańca i Ruchu – Uanga (ul. Białostocka 22) oraz w Centrum Kultur Świata (ul. Skaryszewska 15).Do wyboru będą mieli Państwo przeróżne style, pochodzące z różnych części Afryki: Sabar z Senegalu, Tradycyjne tańce z Gwinei, Kuduro z Angoli, Afro house i Kwaito z RPA, Azonto z Ghany i Coupe Decale z Wybrzeża Kości Słoniowej oraz warsztaty gry na bębnach. W załączniku przesyłam grafik warsztatów oraz informacje o instruktorach.
Warsztaty:
Sabar z Senegalu - poprowadzi Wioletta Wojciechowska
Unikatowy taniec rodem z Senegalu. Jeden z najbardziej energicznych i dynamicznych tańców czarnego kontynentu. Nazwa tańca wywodzi się od samych instrumentów - bębnów sabar, na których bębniarz gra jedną ręką i pałką. Ten taniec to nie tylko ekspresyjny ruch całego ciała, ale również gra emocji, kokieteria i wyraz nastrojów. Polecamy go wszystkim, którzy kochają zabawę z rytmem i dużo ruchu, dla których taniec to źródło radości. A jej na tych warsztatach na pewno nie zabraknie!
Afro house i Kwaito z RPA - poprowadzi Manueala Marsal Cabitango
Afro house/ Kwaito – Taniec, który powstał na ulicach Johanesburga w RPA. Podobnie jak kuduro z Angoli czy Pantsula również z RPA, posiada swoją własną historię i twórców. Ten uliczny taniec technicznie podobny jest do hip-hop’u. Obecnie w Afryce wykształcił się tzw. afro-house, a państwa południowe kontynentu Afryki mają swoich własnych twórców tego rodzaju muzyki. Taniec house z elementami afro z Mozambiku, RPA czy Angoli ma swoje własne charakterystyczne elementy. Można jednak zauważyć ich fuzje. Na naszych zajęciach poznacie elementy tańca Kwaito i Afro house, zarówno tego angolańskiego jak i tego z południowej Afryki.
Kuduro z Angoli poprowadzi Manueala Marsal Cabitango
Kuduro - Muzyka i taniec Kuduro są nierozłączne. Kuduro stał się pełnoprawnym gatunkiem z własną nazwą w 1990r. Na początku był to miejski taniec do muzyki elektronicznej, którą tworzono w Angoli. W dyskotekach Luandy (Banca, Pandemóneo) dj’e i MC tacy jak np: Sebem wzywali najlepszych tancerzy, by dołączyli do nich na scenie. Tak powstawały pierwsze kroki, które publika miała powtarzać na wzór tancerza będącego na scenie. Dj zaś zapewniał odpowiedni komentarz. W taki sposób zrodziły się pierwsze nazwy kroków. Dzisiejszy wygląd kuduro dzięki wpływom tradycji opiera się na współczesnej interpretacji muzyki elektronicznej. Na pierwszy rzut oka kuduro może kojarzyć się z elementami tańców już nam znanych, takich jak popping, locking, break dance czy dancehall.
Utwory Kuduro mają tempo 140 uderzeń na minutę, co dla przeciętnego tancerza może stanowić wyzwanie rytmiczne i techniczne. Kuduro nie należy do "łatwych" stylów tańca. Ciało tancerza musi wpaść w rytmiczny wir, w którym uruchamia się szybko pracujące nogi, nisko ugięte kolana, które należy zamykać wraz z odpowiednią pracą miednicy. Do tego dodaje się obroty, a nawet trzęsienia głową, twarde uderzenia bioder i charakterystyczną dla afro, zgodną z naturalnym ruchem ciała, pracę rąk, pleców i szyi. W kuduro można czołgać się na ziemi, wspinać się na dachy i latarnie, robić coś szalonego, tak aby stworzyć odpowiedni klimat do bardzo energetycznej i elektryzującej muzyki.
Azonto- poprowadzi Anna Zakrzewska z Ghany
Azonto – (have some fun - taniec ze szkolnych ławek) To bardzo młody taniec, oryginalnie wywodzący się z Ghany. Obecnie tańczony w innych rejonach Afryki, ale nie tylko. Gorączka Azonto dotarła także do Wielkiej Brytanii, gdzie coraz więcej osób podłapuje zajawkę i tworzy własne kombinacje kroków. Kroki czy ruchy opierają się na czynnościach, które wykonujemy w życiu codziennym, jak jedzenie, pranie, prowadzenia auta, modlenie się, pływanie, boksowanie itd. Najważniejsze jest wyczucie rytmu, poczucie humoru, kreatywność i inteligencja. Dla przykładu, cała podstawa może opierać się na podobnym ruchu nóg, rąk i bioder, a to co tworzy odrębną część to koniec każdego ruchu, w którym wymyślamy coś swojego, to, co chcemy przekazać. Jeśli naśladujemy strzał z pistoletu, ważne aby korzystać z rąk oraz ust. Naśladować możemy każdą czynność, łowienie ryb, ubieranie się czy podrywanie. Cały czas powinniśmy poruszając się do rytmu w jednakowym tempie.
Coupe Decale z Wybrzeża Kości Słoniowej
Taniec i muzyka z Wybrzeża Kości Słoniowej. Tworzona również w Paryżu, gdzie muzyka ta stała się bardzo popularna. Muzyka inspirowana jest różnymi wpływami, od popularnych tańców Afryki takich jak: kongijski soukous czy też rodzimy zouglou (z WKS), aż po współczesne formy techno czy house. Taniec ma bardzo frywolną i rytmiczną formę. Raczej proste kroki łączą się z dynamicznym i bardzo rytmicznym ruchem ciała, głównie stóp, rąk i przede wszystkim bioder. Ten taniec to wyśmienita zabawa i flirt z rytmem.
Warsztaty gry na bębnach - poprowadzi Gaspard Conde
Tradycyjne tańce z Gwinei - poprowadzi Andy Camara
[-------]
Instruktorzy warsztatów tańca afrykańskiego Szkoły Tańca Uanga:
ANNA ZAKRZEWSKA - Tancerka, instruktor, choreograf tańca i założycielka pierwszej w Polsce szkoły tańców afrykańskich Uanga. Pasjonatka muzyki i tańca z czarnego kontynentu. Występuje na scenie, prowadzi zespół artystyczno - taneczny UANGA, uczy tańców afrykańskich i arabskich, opracowuje własne pomysły kursów tanecznych, odchodząc do schematu i łamiąc bariery kulturowe. Na zajęciach nie tylko cierpliwie dzieli sie swoim doświadczeniem, lecz także zaraża pasją, inspiruje, a przy tym nie boi się improwizacji i stawia na indywidualną interpretację muzyki. Pracując w międzynarodowym otoczeniu, miała okazję poznać muzykę z rożnych stron świata. Współpracując z tancerzami z takich krajów jak Angola, Nigeria, Kenia, Tanzania, Ghana, Kamerun, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspy Zielonego Przylądka, Emiraty Arabskie, Francja, USA i Jamajka, miała możliwość uczyć się nie tylko kroków, ale zachowań, wierzeń, opinii i tradycji poszczególnych tańców. Przez ostatnie lata udoskonaliła swoją technikę dzięki nauczycielom takim jak: Alassane Wat i Jessica Decker. Anna zwraca uwagę, że od każdego można nauczyć się czegoś nowego lub zaczerpnąć inspiracji. Najbardziej ceni sobie twórczych i niezależnych tancerzy. Cechy charakterystyczne jej zajęć - powrót do korzeni, harmonia z naturą, zaufanie do własnego ciała, czerpanie radości z muzyki i ruchu. Organizuje wydarzenia taneczno-muzyczne i działa na rzecz promowania tańców afrykańskich w Polsce. Od trzech latach prowadzi w wielu miejscach warsztaty tańca inspirowane afro. Z większych projektów można wymienić: międzynarodowy Warsaw Kizomba Festival, Festiwal Afrykański w Krakowie, Międzykulturowe Street Party 2011 i 2012. Prowadziła warsztaty w ramach projektu integracji Polek z Czeczenkami poprzez naukę tańca arabskiego.ANDY CAMARA (Gwinea) - Wybitny tancerz i muzyk gwinejski. Urodził się w Konakry w rodzinie o głębokich tradycjach artystycznych. Współpracował z ogromną liczbą grup i baletów, między innymi: Ballet Farita, Ballet Kounkori Bamba, Ballet Merveille de Guinee, Ballet Djakhanki Kounda, Ballet Foniki, Academi Percusion (UNICEF). Przed przyjazdem do Polski na stałe był choreografem, a także dyrektorem artystycznym tancerzy i muzyków uznanego Ballet Sourakhata w Konakry, Matam. Jego głównym nauczycielem i mistrzem był Sorel Conti, tancerz Les Ballet Africains. Jest poważanym artystą w Gwinei i bardzo dobrym pedagogiem. Specjalnie na jego zajęcia przyjeżdżali tancerze z różnych stron świata, między innymi: Włoch, Francji, Japonii, Australii czy USA. Jest artystą bardzo twórczym, cieszącym się ogromnym poważaniem w Afryce. Jego taniec i choreografie są oryginalne i mają niepowtarzalny styl.
MOHAMMED GASPARD CONDE (Gwinea) - Doskonały bębniarz, tancerz, kierownik muzyczny Ballet Sourakhata, współtwórca grupy Tourekounda, wychowawca młodzieży. Mistrz w sztuce gry na bębnach dundun oraz djembe. Urodził się w stolicy Gwinei, Conakry. Zaczął grać na bębnach w wieku 11 lat, w zespole baletu Saamata de Guinee. Następnie wstąpił do baletu Sourakhata, aby uczyć się gry od gwinejskich mistrzów. Razem z jednym z nich, Mouctarem Toure, stworzył niezależny zespół, Tourekounda. Współpracował także z licznymi baletami w stolicy (Le Ballet AJK Danse de Guinée, Le Ballet Soleil d'Afrique, la Percussion Wassa de Morcire Camara, i la groupe Kouroukanfouwa), z którymi podróżował po całym kraju.
Z czasem sam stał się nauczycielem i dyrektorem muzycznym baletu Sourakhata. Pracując w Gwinei wyszkolił młodsze pokolenie kolejnych genialnych muzyków. Prowadził intensywne kursy dla perkusistów z całego świata (Francja, Belgia, Niemcy, Polska, USA, Japonia). Gaspard Conde ma obszerną wiedzę na temat rytmów, doskonale zna tradycje afrykańskie i podczas swoich zajęć dzieli się nimi. W 2008 roku przyjechał do Polski na zaproszenie Kuby Pogorzelskiego. W Polsce uczy grać na bębnach i koncertuje. Poprzez swoją muzykę zapoznaje Polaków z tradycjami i kulturą Gwinei. Jest najlepszym bębniarzem djembe i dundun w naszym kraju. Wyszkolił wielu znanych polskich muzyków. Jest liderem zespołu West African Project. Gra i występuje na wielu scenach. Z większych projektów można wymienić Drum Fest - Międzynarodowy Festiwal Perkusyjny w Opolu w 2012, Międzynarodowy Festiwal Perkusyjny "Źródła i Inspiracje„ w Krakowie w 2011r., Afrowarszawskie Kulturalne Granie w 2011r., KULmixTURA 2010 w Warszawie, Festiwal Bez Granic 2010 w Różanymstoku, Chopin w Afryce – Maria Pomianowska Filharmonia Narodowa w 2009r. Prowadzi regularne warsztaty gry na djembe i dundun w Strefie Rytmu w Warszawie.
WIOLETTA WOJCIECHOWSKA - Dwa miesiące temu wróciła z Senegalu. Przywiozła z sobą wiele nowych umiejętności tanecznych i senegalskich inspiracji. Tańcem afrykańskim zajmuje się od 1997 roku. Podczas wielu podróży do Afryki Zachodniej pracowała z najlepszymi baletami oraz solistami Mali, Gwinei i Senegalu. W okresie X-XII 2004 uczyła się od solistów baletu narodowego Senegalu w Dakarze. Współpracowała ściśle z Ballet National du Mali oraz Ballet District de Bamako (X 2004 - I 2005, I-II 2006, X 2006 - I 2007). Podczas prawie rocznej podróży po Afryce (X 2006 - VIII 2007) odbyła staż w Conakry z Les Ballets Africains, narodowym baletem Gwinei, znanym na całym świecie. Od grudnia 2008 do lutego 2009 roku pracowała w Gwinei z Baletem Surakhata, z którego wywodzą się najlepsi tancerze zachodnioafrykańscy. W latach 2010 i 2011 odbyła 3 podróże do Conakry w Gwinei, gdzie pracowała nad solową formą ekspresji z solistami najlepszych grup afrykańskich na świecie. W 2012 roku zorganizowała międzynarodowe warsztaty w Conakry, podczas których ludzie z Polski i z Rosji mieli okazję pracować z najlepszymi tancerzami i muzykami z Gwinei. Od 11 lat prowadzi regularne warsztaty w Warszawie (zajęcia cykliczne i jednorazowe) oraz w całej Polsce. Prowadziła także zajęcia za granicą m.in. dla Dubai Summer Surprise w Dubaju w 2006r., dla Stowarzyszenia DEFI oraz Fayasso w Orleans (Francja) (2007-2010), dla Stowarzyszenia Sitadans w Malmo (Szwecja) (2010-2011).
Współpracowała z najlepszymi muzykami polskiej sceny takimi jak: Tomasz Stańko, Natu (Natalia Przybysz), Envee, a także z zespołami Heban, Djembe Jet, Ritmodelia, Wa-Da-Da, Citybumbum, Afrique Nouali i Foliba. Pracowała ze stowarzyszeniami działającymi na rzecz Afryki: Solidarni z Afryką i Moja Afryka. Obecnie tancerka zespołu Konoba oraz West African Project. www.konoba.pl
MANUELA MARSAL CABITANGO (Polska/Angola) - Swoją edukację taneczną zaczęła od tańca towarzyskiego. Kiedy skończyła 16 lat postanowiła zająć się szeroko pojmowanym street dance i tak jest do dziś. Była członkinią formacji Sławomira "Bizona" Wagnera w Szkole Tańca Bestime i Dance Center oraz u Grzegorza Kuciaka w Studiu Copacabana. Szkoliła się u takich tancerzy, jak: Keone Madrid, Mariel Martin, Aldo Ardo, Joseph Go, Ovide Carindo, Meech, Vessel aka Boi Bdash, Mario Crovid, Justyna Lichacy i innych. Taniec uliczny to jej pasja. Stara się czerpać z każdego stylu - od oldschool' u, poprzez krump czy locking, do ragga i tworzyć z nich swój własny. Jest pół Angolką, pół Polką. Kocha taniec i czuje, że leży on w jej naturze. Pasjonuje się kuduro, kwaito i afro housem – tańcami z afrykańskich ulic. Wprowadza na swoje zajęcia nowe techniki inspirowane Afryką, tworzy na bazie stylu afro. Chce dzielić się afrykańskim tańcem z ulic, pokazać innym tą nieobliczalną i niezdefiniowaną energię, jaką dają techniki afro dance.
na zdjęciu Manuela Marsal Cabitango/fot. facebook
www.taniec.fit.pl
