Dyscyliny sportowe: piłka wodna, waterpolo

Historia

Piłka wodna jako dyscyplina sportowa powstała pod koniec XIX wieku w Wielkiej Brytanii. Początkowo gra odbywała się bez reguł, w morzu. Punkt zdobywało się przez włożenie piłki do kajaka. Zasady opracowane zostały przez Winsona. Oficjalne przepisy gry zostały ogłoszone przez Londyńskie Stowarzyszenie Pływackie w 1876 roku. Od 1900 (Paryż) jest dyscypliną olimpijską. Od 1973 rozgrywane są mistrzostwa świata. Rozwojem piłki wodnej kieruje Techniczny Komitet Piłki Wodnej przy Międzynarodowej Federacji Pływania Amatorskiego (FINA), w Polsce - Autonomiczny Komitet Piłki Wodnej przy Polskim Związku Pływackim. Pierwsze mistrzostwa Polski rozegrano w 1925. Od niedawna organizowana jest Liga Światowa.

ZASADY GRY

Zbiór podstawowych zasad, który pozwoli zrozumieć grę.
1. Zasady główne:
• zawodnicy mogą dotykać piłki tylko jedną ręką
• gracze nie mogą stać na dnie basenu (wyjątek stanowią zawody rozgrywane na płytkich basenach)
• gracze mogą popełnić tylko 2 przewinienia główne w czasie meczu, trzecie przewinienie wyklucza zawodnika z gry
• jeżeli obrońca przeszkadza wykonać rzut wolny, zostaje to uznane jako przewinienie główne (wykluczenie)
2. Faule normalne - Pojedynczy sygnał gwizdka zatrzymuje grę. Jeżeli zawodnik, który jest faulowany jest w posiadaniu piłki, wykonuje on rzut wolny. Jeżeli faulowany zawodnik jest w obronie, przyznawana mu jest piłka, aby wykonał rzut wolny. Sędzia wskazuje na gracza, któremu przyznano rzut wolny jedną ręką, a drugą wskazuje kierunek atakującej drużyny.

[-------]

Przykłady fauli:
• gdy gracz odpycha się od brzegu, lub dna basenu popełnienie 'false startu' podczas rozpoczęcia kwarty trzymanie piłki pod wodą, nawet jeśli obrońca naciska dłoń trzymającego piłkę do dołu trzymanie piłki dwoma rękami
• uderzanie ramienia, lub ciała atakującego, który posiada piłkę
• uderzanie piłki zaciśnięta pięścią,
• odpychanie obrońcy
• gdy gracz jest w polu 2 metrów od bramki przeciwnika, a w tym polu nie ma piłki (pozycja spalona)
• gdy gracz wyrzuci piłkę poza granice boiska
• jeżeli zespół rozgrywa piłkę dłużej niż 30sek bez oddania strzału na bramkę

3. Przewinienia główne - Podwójny sygnał gwizdka zatrzymuje grę. Gracz, który popełnił faul otrzymuje wykluczenie z gry na 20 sekund. Tego przewinienia dopuszcza się zazwyczaj gracz w defensywie. Sędzia wskazuje gracza, który popełnił faul (i daje sygnał gwizdkiem) i wskazuje na pole wykluczeń (i daje sygnał gwizdkiem ponownie).
Przykłady przewinień głównych:
• napastnik umyślnie wchodzi z kontakt z obrońca
• obrońca przytrzymuje gracza atakującego
• przeszkadzanie w wykonaniu rzutu wolnego
• odciąganie gracza bez piłki
• topienie przeciwnika bez piłki
• złe zachowanie (użycie brzydkich wyrazów, etc.)
• nieprawidłowe opuszczenie obszaru wykluczeń

4. Niesportowe zachowanie - Niesportowe zachowanie jest ogłaszane gdy gracz kopie lub uderza (lub próbuje kopnąć lub uderzyć) umyślnie przeciwnika lub sędziego. Gracz, który dopuścił się niesportowego zachowania jest wykluczany do końca gry.
Od 2005 roku wprowadzono nowe przepisy gry, które wprowadzają kilka zmian, z których należy wspomnieć nowy czas gry 4 x 8 minut z 3 minutową przerwą w połowie spotkania oraz przesunięcie linii rzutów karnych na 5 metr. Z tej też odległości można teraz oddawać bezpośrednie strzały na bramkę z rzutów wolnych.

www.fit.pl