Ośrodki zajmujące się leczeniem pacjentów z zaburzeniami jedzenia alarmują, że niepokojąco wzrasta liczba osób cierpiących na obsesję na punkcie zdrowego żywienia. Bardzo często łączy się to z pomijaniem niektórych potraw w diecie.
Obsesja na punkcie zdrowej żywności dotyczy w takiej samej mierze zarówno kobiet, jak i mężczyzn, którzy posiadają pieniądze na zakup, jak wierzą prawdziwej i czystej żywności.
Obsesyjne zakupowanie zdrowej żywności zostało rozpoznane i opisane w 1997 roku przez doktora Stevena Bratmana z Kalifornii. Do niedawna choroba ta należała do rzadkości. Jednak obecnie choroba ta obejmuje znaczą część społeczeństwa, przez co lekarze postulują by traktować ją jako oddzielne zaburzenie jedzenia.
Chorzy na ortoreksję bardzo dużą wagę przykładają do jakości tego co jedzą. Ich dieta ogranicza się do tego, co w ich przekonaniu jest prawdziwie zdrowe. To powoduje, że ludzie Ci są bardzo dumni z faktu, że ze swojej diety wyeliminowali niezdrowe jedzenie. Narzucają sobie bardzo rygorystyczne zasady żywieniowe, które zabraniają im między innymi spożywania soli, cukru, kofeiny, alkoholu, soi, pszenicy, kukurydzy, drożdży, produktów mlecznych czy żywności, mającej kontakt z pestycydami, środkami chwastobójczymi bądź zawierającej konserwanty. Ich obsesja na punkcie „dobrej” i „złej” żywności prowadzi ich często do niedożywienia i społecznej izolacji.
Ortorektyk spędza coraz więcej czasu myśląc o jedzeniu i o tym jak ma zaplanować swoje posiłki.Narzuca sobie bardzo restrykcyjny reżim, a każde złamanie tych zasad zostaje ukarane. Kara zwykle nie jest tak bezwzględna jak u anorektyków czy bulimików, zwykle jest to jeszcze większy reżim, który chory sobie narzuca.Na tej samej zasadzie ortorektyk nagradza się, jeśli na przykład uda mu się nie ulec pokusie i uniknąć pokarmu "nieczystego".
Ryzyko zdrowotne w dużej mierze zależy od sposobu w jaki dany ortorektyk się odżywiania. Zwykle konsekwencje diet ortorektyków nie niosą ze sobą większego ryzyka niż dieta wegetariańska czy wegańska. Wiele problemów ma naturę społeczną, na przykład coraz trudniej jest takiemu choremu unikać rozmów na temat jedzenia, izolacja, spożywanie posiłków wyłącznie z samotności i wielki skupieniu, poświęcanie mnóstwa czasu na odpowiedni dobór produktów i wyszukanie najlepszej ich jakości.
Ortoreksja nie jest schorzeniem, które zdiagnozuje twój lekarz. Jest to całkowicie nowy i kontrowersyjny termin, nad którym nadal trwają badania.
www.fit.pl