Tajlandia jest miejscem, gdzie tradycja tańca bardzo mocno splata się z tańcem. Dawni Tajowie pozyskali pierwszą trupę taneczną podczas podboju Ankary w XV wieku.
Choć początkowy ich umiejętności wykorzystywane były dla podgrzewania atmosfery walki, wkrótce przeniósł się na dwór króla, gdzie przeobraził się w widowisko artystyczne.
Współcześnie rozróżnia się około 108 różnych ruchów w tańcu tajskim. W odróżnieniu od tańca indyjskiego, w którym liczy się ruch całego ciała, taniec tajski pozostawia tułów bez ruchu.
Tancerki skupiają się wtedy na ruchach rąk i kolan , kiwając się przy tym w rytm muzyki. W tańcu tajskim liczą się także sztuczne, stożkowate i długie paznokcie, które najlepiej oddają finezyjne ruchy rąk.
[-------]
Także nakrycia głowy są znakiem rozpoznawczym tancerek i tancerzy tańca tajskiego. Barwne, o różnych kształtach przyciągają uwagę widzów, a przede wszystkim turystów, odwiedzających ten piękny kraj.
W tańcu tajskim wyróżnia się kilka form, stylów: zarówno folkowe jak i elitarne. W tańcu folkowym dominują zdecydowanie wątki ludowe i szamańskie, popularną forma tańca tajskiego jest walka z kijami i mieczami.
Dość znanym i jednocześnie mocno akcentowanym w kulturze tajskiej jest khon - taniec masek.
Tradycyjnie wykonywany był tylko dla króla, dlatego tańczyły go jedynie kobiety, a jeśli występowały w rolach męskich, przywdziewały maski.
Taniec tajski to nie tylko piękne stroje i kolorowe rekwizyty tancerzy. Dla Tajlandczyków, pełni ważną funkcję kulturową. To przede wszystkich historia opowiadana poprzez taniec, dlatego podczas oglądania występu warto także zwrócić uwagę na przesłanie tańca i artystyczny kunszt tancerzy.
www.fit.pl
Taniec tajski
Ojczyną tajskiego tańca jest oczywiście Tajlandia. Tu splatają się tradycje i wzory zarówno chińskie jak i indyjskie. Z tej wyjątkowej wielokulturowości powstał specyficzny rytualny taniec, który dziś nie tylko przenosi nas w magiczną historię Tajów, ale również inspiruje i oddaje bogactwo folkloru