Turystyka górska

Klimat górski bardzo korzystnie wpływa na układ oddechowy i krwionośny, mobilizując je do szybszej pracy. Związane jest to z mniejszą zawartością tlenu w powietrzu. Płuca sięgają do rezerw oddechowych, a we krwi powstaje więcej czerwonych krwinek przenoszących tlen do komórek. Marsz zwiększa odporność fizyczną oraz usprawnia wszystkie mięśnie. Jednak planując wycieczkę, nie lekceważ dolegliwości, które cię nękają. W góry nie mogą jeździć osoby z nadciśnieniem tętniczym i poważnymi chorobami  układu krwionośnego i serca. Nad sensownością wypadu, nawet kilkudniowego, powinny zastanowić się osoby chore na cukrzycę oraz cierpiące na nadczynność tarczycy. Wędrując po górach, obciążamy stopy. Zamknięte przez wiele godzin w grubych ciężkich butach z utrudnionym dostępem powietrze mogą odmienić po kilku dniach posłuszeństwa.
Dlatego na trzy dni przed wyjazdem rozpocznij hartowanie stóp, stosując naprzemiennie kąpiele: raz w wodzie zimnej, raz w gorącej. Nie decyduj się na wyjazd w ostatniej chwili. Warto zapoznać się z warunkami, jakie panują tam, gdzie się wybierasz. Dotyczy to ukształtowania terenu, klimatu, zwierząt zamieszkujących lasy, zaludnienia danego obszaru oraz dostępności bazy noclegowej (przede wszystkim schronisk). Nie zapomnij również o zabraniu dokładnej mapy turystycznej terenu, który będziesz przemierzała. Mapy bez problemu znajdziesz w sklepach sportowych oraz oddziałach PTTK i turystycznych punktach informacyjnych.
Pamiętaj, aby nie wędrować w czasie burzy, a gdy burzowa pogoda zaskoczy cię w trakcie marszu (w górach burzy towarzysza silne wyładowania), nie chowaj się pod drzewami, nawisami skalnymi, w jaskiniach, na zboczach, którymi mogą stoczyć się kamienie. Poszukaj odkrytej polany i tam poczekaj na poprawę pogody.

 [-------]

Pamiętaj, że góry, nawet te najniższe, narzucają własne rygory. Wycieczki w wyższe partie wymagają odpowiedniego ubioru i wyposażenia. Na dole może być słonecznie i ciepło, ale nawet wtedy pamiętaj o ciepłym swetrze. W górach warunki atmosferyczne zmieniają się w okamgnieniu. Bądź na to przygotowany. Strój musi cię chronić przed wiatrem, chłodem i deszczem. Najlepiej, gdy zabierzesz ze sobą kurtkę lub płaszcz z goreteksu, sympateksu lub aquateksu. Są to tkaniny nowej generacji. Wykonane z włókien sztucznych, zapewniają dobrą ochronę przed deszczem i wilgocią, a jednocześnie przepuszczają naturalną wilgoć ciała (pot) na zewnątrz. Nie wolno wkładać ortalionowych kombinezonów i sztormiaków, gdyż nie przepuszczają one powietrza, powodując nadmierne pocenie się. Poza tym płaszcze foliowe czy ortalionowe w czasie silnego wiatru działają jak żagiel w czasie sztormu. Nie zapominaj również o nakryciu głowy, które chroni przed silnym słońcem, zwłaszcza w wyższych partiach gór. Bielizna powinna być wygodna, obszerna, najlepiej bawełniana, bez dodatku sztucznych włókien. Zamiast normalnego stanika, który nosisz codziennie, warto włożyć bawełnianą koszulkę sportową podtrzymującą biust lub specjalny biustonosz z szerokimi i elastyczniejszymi niż normalne ramiączkami. Na bieliznę osobistą najlepiej włożyć koszulkę typu T-shirt i spodenki sięgające kolan. Nie wkładaj koszulek na ramiączkach, pod wpływem plecaka będą się wżynały w skórę i powodowały jej otarcie. Do plecaka włóż koniecznie długie spodnie. Nie powinny być zbyt ciasne, by nie krepować ruchów, ale też nie za luźne, bo będą zaczepiać się o gałęzie i wystające skałki. Buty z wysoką cholewką będą skutecznie chronić cię przed wszelkimi skręceniami i złamaniami. Najlepiej, żeby miały grubą podeszwę z bieżnikiem o skośnych nacięciach oraz wzmocnienia na pięcie czubku. Taka podeszwa nie będzie "chwytała kamieni". Nie wybieraj się na górską wycieczkę w niesprawdzonym lub zupełnie nowym obuwiu!Poobcierane nogi każdemu odbiorą radość z wypoczynku. Do plecaka zapakuj (na wszelki wypadek) bandaż i plaster opatrunkowy. Pamiętaj, że w górach niewygodne są wszelkiego typu torby naramienne i teczki. Niezastąpiony jest natomiast plecak. Dobry plecak powinien być stabilny, nie może przesuwać się po plecach. Warto by miał wewnętrzny stelaż. Pasy na ramiona powinny być szerokie, miękkie, z nieskomplikowaną regulacją długości. Dodatkowe pasy: biodrowy i piersiowy, zapewniają w trakcie wędrówki lepsza stabilność ciężaru. Wychodząc na wędrówkę, zabierz ze sobą lekkie, pożywne i łatwo przyswajalne jedzenie, np. owoce, oraz koniecznie czekoladę, która najszybciej dostarcza energii i wzmacnia organizm. Pamiętaj też o wodzie mineralnej! Woda w górskich potokach, choć chłodna i czysta, słabo gasi pragnienie - zawiera zbyt mało chlorku sodu.



 

W górach większość szlaków jest opisana. Na specjalnych tabliczkach umieszczony jest przebieg trasy, jej długość i czas przejścia. Podawany czas oblicza się wg jednego klucza. Nie uwzględnia on dłuższych odpoczynków i odpowiada możliwościom początkującego turysty. Osoba młodsza i sprawniejsza wytyczoną trasę przebywa najczęściej szybciej. Pamiętaj, że na dole wszystko może wydawać się proste i łatwe. Po kilku zaś godzinach marszu, w terenie bardzo zróżnicowanym wysokościowo, będziesz miała dosyć wędrówki. A przecież musisz jeszcze ze szczytu wrócić na dół. Jeżeli jesteś zbyt zmęczona, lepiej przenocuj na górze. Na większości szczytów znajdują się schroniska. Jeśli miejsc brakuje, a jest już późno, gospodarze schroniska na pewno znajdą dla ciebie nocleg, choćby na twardej podłodze.

[-------]

DEKALOG GÓRSKIEGO TURYSTY:

1. W dłuższą trasę wyruszaj zawsze w grupie, w której będzie przynajmniej jeden znający wytyczoną trasę.
2. W miejscu zamieszkania zostaw wiadomość o planowanej trasie i przybliżonym czasie powrotu.
3. Zanim wyjdziesz, zapoznaj się z najnowszym komunikatem meteorologicznym i śledź stan pogody na trasie. Jeśli pogoda się pogorszy, zawróć.
4. Chodź zawsze wytyczonymi szlakami. Zejście ze szlaku i zabłądzenie to najczęstsze powody górskich wypadków. Kiedy się zgubisz, wróć do miejsca, w którym ostatnio widziałaś oznaczenie szlaku.
5. Nie wyruszaj w dłuższą trasę po dużych deszczach, przy nagłym ociepleniu i we mgle.
6. Jeśli znajdziesz się w kłopotach, wzywaj pomocy. Sześć sygnałów dźwiękowych lub świetlnych na minutę to dla ludzi gór znak, że ktoś znalazł się w niebezpieczeństwie. Możesz krzyczeć, używać latarki lub puszczać "zajączki" lusterkiem.
7. Gdy usłyszysz wołanie o pomoc, odpowiedz. Odpowiedzią są trzy sygnały na minutę i następnie jednominutowa przerwa. Potem zawiadom najbliższy punkt ratownictwa górskiego lub schroniska.
8. Pamiętaj, że rozbijanie namiotów, biwakowanie i rozpalanie ognia poza wyznaczonymi miejscami jest niedozwolone.
9. Zabronione jest śmiecenie i hałasowanie. Głośne śpiewy i rozmowy mogą zagłuszyć czyjeś wołanie o pomoc oraz spłoszyć zwierzynę górską.
10. Zwierzęta i rośliny są najczęściej pod ścisłą ochroną. Zwierząt nie strasz, nie karm i nie głaszcz. W parkach narodowych nie wolno nawet zbierać owoców i grzybów.

www.fit.pl