Osteoporoza jest chorobą polegającą na postępującym ubytku masy kostnej. Do pewnego stopnia ubytek ten u ludzi dorosłych jest zjawiskiem fizjologicznym, ponieważ po osiągnięciu tzw. szczytowej masy kostnej (ok. 30 roku życia) procesy resorpcji (utraty kości) zaczynają przeważać nad procesami syntezy (odbudowywania tkanki kostnej). Około 50 roku życia rozpoczyna się, przede wszystkim u kobiet (z powodu istotnych zmian hormonalnych), faza przyspieszonej utraty masy kostnej. Według szacunków Światowej Organizacji Zdrowia do grupy osteoporozy można kwalifikować nawet 30% kobiet po menopauzie. Należy wiedzieć, że jest to choroba, której można zapobiegać i która poddaje się leczeniu.Osteoporoza początkowo przebiega na ogół bezobjawowo. W późniejszym okresie choroby najbardziej dramatycznymi objawami osteoporozy są złamania kości. Do złamań dochodzi bez urazu lub przy małych urazach, które dla zdrowej kości nie stanowią żadnego zagrożenia.
W osteoporozie ogromne znaczenie ma profilaktyka. Polegająca na eliminacji czynników ryzyka osteoporozy. Jednak na niektóre z czynników nie można jednak oddziaływać, są to: płeć żeńska, wiek, budowa ciała, dziedziczenie rodzinne.
Jest też jednak pewna grupa czynników ryzyka, które możemy zmniejszyć. Należą do nich:
- hormony płciowe – np. obniżony poziom estrogenów po menopauzie,
- niedostateczna ilość wapnia i witaminy D w diecie; anoreksja,
- stosowanie niektórych leków, np. leków przeciwpadaczkowych, glikokortykosterydów,
- nieaktywny tryb życia, brak ćwiczeń fizycznych i długotrwałe unieruchomienie w łóżku z powodu jakiejś choroby,
- palenie papierosów,
- nadużywanie alkoholu.
Oczywiście nie można odstawić leków, które powodują osteoporozę, gdyż konsekwencje związane z ich niezażywaniem będą poważniejsze niż te związane z ich działaniami ubocznymi. Jednak lekarz może odpowiednio modyfikować leczenie i zalecać właściwe postępowanie profilaktyczne.
Dieta jest bardzo ważnym elementem profilaktyki. Kluczową rolę odgrywa uzupełnianie w organizmie wapnia. Do produktów bogatych w wapń należą przede wszystkim mleko i jego przetwory, a także zielone, liściaste warzywa, np. kapusta, brokuły, szpinak, rabarbar, koper, ponadto sardynki, łosoś, migdały.
[-------]
Z kolei witamina D odgrywa ważną rolę w przyswajaniu wapnia. W związku z tym wpływa na zdrowie kości. Powstaje ona w skórze pod wpływem światła słonecznego. Jej wytwarzanie zależy też od zdrowia nerek i wątroby (tam zachodzą jej przemiany). Jak wynika z badań jej wytwarzanie spada u osób starszych, przebywających stale w domu, zmniejsza się też w okresie jesienno-zimowym. Należy w tych sytuacjach uzupełniać witaminę D u osób z grupy ryzyka zachorowania na osteoporozę według zaleceń lekarskich.
Niezmiernie ważnym czynnikiem dla prawidłowej budowy kości jest wysiłek i aktywność fizyczna. Dłuższe unieruchomienie w łóżku jest przyczyną gwałtownie postępującego zaniku kostnego (w tym przypadku potrzebna rehabilitacja). Ruch i ćwiczenia fizyczne stymulują wzrastanie kości i zapobiegają utracie masy kostnej. Najlepsze ćwiczenia to chodzenie na spacery, turystyka piesza, aerobik. Dotyczy to jednak raczej osób niechorujących na osteoporozę, a chcących jej zapobiec w przyszłości. Osoby z osteoporozą muszą uważać by błahy uraz podczas ćwiczeń nie spowodował złamania.Palenie papierosów jest tak samo szkodliwe dla kości, jak dla płuc i serca. Jest to niewątpliwy czynnik ryzyka osteoporozy. Kobiety palące wcześniej wchodzą w okres przekwitania niż niepalące, tracą więc ochronny wpływ estrogenów, gorzej też wchłaniają w jelitach spożyty wapń. Ogólnie mówiąc: kto chce być zdrowy nie może palić.
Nadużywanie alkoholu może prowadzić do uszkodzenia układu kostnego nawet u młodych ludzi. Jest to spowodowane nie tylko złym odżywianiem towarzyszącym nadużywaniu alkoholu, ale i zaburzeniami przemiany witaminy D w wątrobie.
Ważne jest wczesne rozpoznanie choroby oraz wczesne rozpoczęcie leczenia i rehabilitacji. W leczeniu osteoporozy stosuje się przede wszystkim środki farmakologiczne. Jednak należy pamiętać o równoległym stosowaniu profilaktyki.
Zastosowanie znajdują preparaty wapnia i witaminy D, które pozwalają uzupełniać ich niedobory w organizmie.
W leczeniu osteoporozy u kobiet po menopauzie zastosowanie znajduje hormonalna terapia zastępcza. Polega na przyjmowaniu estrogenów mających ochronne działanie w stosunku do kości.
Od 200 lat naukowcy starają się zrozumieć, skąd obciążona kość wie, że powinna stać się mocniejsza. Naukowcy ze Stanford University twierdzą, że znaleźli odpowiedź.
Czy wiesz, że wapń zajmuje 5 miejsce wśród wszystkich pierwiastków wchodzących w skład naszego organizmu? Aż 99% znajduje się w kościach, zębach, paznokciach i włosach, a tylko 1% w tkankach miękkich i krwi. Niestety nasz organizm sam nie produkuje wapnia, dlatego tak istotne jest dostarczanie go za pomocą diety. Jeśli nie zapewnimy sobie odpowiedniej dawki tego pierwiastka, będzie on wychwytywany z kości, przyczyniając się nawet do ich osłabienia. Doskonałym wsparciem jest dostępny na rynku suplement diety BonAlg, preparat stworzony z myślą o tych, którzy pragną zadbać o zdrowie swoich kości. BonAlg to unikalne połączenie 74 składników mineralnych pochodzących z naturalnego źródła - południowoamerykańskich alg morskich Algas Calcareas™. Dzienna porcja preparatu dostarcza Twojemu organizmowi optymalną ilość łatwo przyswajalnego wapnia i magnezu w idealnej proporcji 2:1, gwarantującej ich najlepszą przyswajalność. Ta wyjątkowa kompozycja składników mineralnych stworzonych przez naturę została wzbogacona witaminami D3, C i K2. Typowe preparaty wapniowe tylko spowalniają utratę masy kostnej, natomiast BonAlg stymuluje regenerację tkanki kostnej, pomaga skutecznie utrzymać właściwą gęstość mineralną kości oraz ułatwia zachowanie odpowiedniej wytrzymałości kości.
Według nich, informacja pochodzi od występujących na powierzchni niektórych komórek rzęsek - w przypadku komórek kostnych rzęski zapewniają krążenie płynu. Wzmożony przepływ działa na rzęski - prowadzi to do spadku aktywności enzymu zwanego cyklazą adenylową, a w rezultacie - do większej ekspresji genu odpowiedzialnego za stymulującą wzrost kości cyklooksygenazę 2. Dzięki mikroskopijnym rzęskom komórki kości włączają geny, odpowiedzialne za powstawanie kości, reagując na obciążenia mechaniczne - informuje "FASEB Journal".
