Pomimo upływu lat taniec dyskotekowy wciąż pozostaje najbardziej uniwersalnym sposobem zatańczenia nie tylko do typowego disco, ale praktycznie do każdej muzyki
fit.pl
2010-03-16 00:00
Udostępnij
Discofox
Taniec dyskotekowy - zwany discofox pozwala na dużo większą swobodę ruchów niż przy typowych tańcach towarzyskich zarówno standardowych czy latynoamerykańskich, choć ma oczywiście swoje kroki taneczne i reguły tańca to nie wymaga się od tancerzy, aby zawsze i wszędzie te prawidła stosowali. Duża liczba kroków nie posiada również wersji sformalizowanej.

Discofox tańczy się przede wszystkim do rytmicznej szybkiej muzyki, ale również z powodzeniem kroki tego tańca można stosować do wolniejszych utworów, uniwersalność dwa na jeden pozwala tańczyć do prawie każdego utworu.

A więc zaczynamy. Stajemy wyprostowani, ale swobodni i rozluźnieni. Podczas poruszania się pamiętamy o płynności ruchów, nie usztywniamy ciała, nie szarpiemy. Taniec powinien nam sprawiać przyjemność.Ustawiamy się na przeciwko siebie. Lewa ręka partnera do boku umiejscowiona mniej więcej na wysokości głowy partnerki, dłoń partnera od dołu, partnerki prawa od góry. Prawą ręką obejmujemy partnerkę, dłoń powinna znajdować się pod lewą łopatką partnerki, a partnerka kładzie swoją lewą rękę na prawym barku partnera.

Trzymanie swobodne, rozluźnione, ale w momencie kiedy rozpoczynamy nowy krok, będziemy wspólnie z partnerką chcieli się przemieszczać musimy pamiętać o tym, aby usztywniać trzymanie prawą ręką, którą partnerką będziemy prowadzić w tańcu.

Ilość figur tanecznych tańczonych w discofox jest praktycznie nieograniczona, często tancerze sami opracowują nowe.

Wszystkie kroki disco stawiane są zawsze według powyższej zasady - partner rozpoczyna każdy nowy krok od lewej nogi, partnerka od prawej, na 3 nogi łączymy.tanecznego.

Partner - stopy połączone, ciężar ciała na prawej nodze, lewa bez obciążenia. Wszystkie kroki liczymy na 3. Pierwszy partner wykonuje lewą nogą do boku przenosząc na tą nogę ciężar ciała (liczymy raz), prawą nogę unosi lekko nad parkiet, ale nie przesuwa do boku i stawia w tym samym miejscu (liczymy dwa), a na końcu dostawia lewą nogę do prawej (liczymy trzy). Zamiast połączenia stóp lewą nogę można na 3 stawiać lekko do tyłu.

Partnerka tańczy lustrzane odbicie kroków partnera. Rozpoczyna zatem z ciężarem ciała na nodze lewej, na raz tańczy krok do boku od prawej nogi, na dwa unosi lekko lewą nogę i stawia w tym samym miejscu, a na trzy ponownie dostawia lewą nogę do prawej.