Nasze życie przypomina schematy; schematy działań, schematy myśli, schematy zachowań. Żyjemy automatycznie i myślimy automatycznie. Niedoceniamy siebie i siły naszego intelektu. Wykorzystujemy umysł zaledwie w kilku procentach, zapominając o jego ogromnych możliwościach. Jednakże, gdy staniesz na moment, by zastanowić się nad procesem myślenia, odkryjesz jak wiele różnych czynności dzieje się w twoim umyśle. Tysiące pytań zadawanych samej sobie, analizy słów, dni, zachowań, morze skojarzeń, kalejdoskop wspomnień - wzruszających, ciepłych, także smutnych. Kreujesz oczekiwania na przyszłość, nie skupiasz się na wykonywanej czynności, tylko planujesz następne np.: jedząc śniadanie obmyślasz najkrótszą drogę do pracy, jadąc – układasz przebieg rozmowy ze współpracownikami. Oceniasz świat wokół, dzielisz na dobre lub złe to, co widzisz, słyszysz i czujesz. Tworzysz wewnętrzny obraz tego, kim jesteś. Niekiedy targają tobą sprzeczności, czujesz się wewnętrznie podzielona, jakby ukryte były w tobie dwie osoby. Bywa, że jednocześnie pragniesz wielu, czasem skrajnie odmiennych rzeczy.Zaprogramuj swoje myśli
Zrozumienie wzajemnych zależności procesu myślenia jest kluczem do poznania własnego umysłu, odnalezienia wewnętrznej harmonii. Będąc świadomą swoich myśli możesz je kontrolować, wpływać na własne emocje, zachowania, przekonania. Naucz się zatrzymać i obserwować je. Zaprogramuj się na zmianę myślenia. Rozpoznawaj kierujące tobą stereotypy i wpojone przekonania. Zauważaj utarte wzory postępowania, które potrafią doprowadzić cię do smutku lub złości. Być może wtedy lepiej zrozumiesz podejmowane przez siebie decyzje. Naprawdę, niewiele osób zdaje sobie sprawę, że to, co dzieje się w ich umyśle, ma wpływ na bieg zdarzeń poza nim. Kieruj swoimi myślami, kieruj swoim życiem, nie pozwól dać się prowadzić ślepemu losowi za rękę.
Umysł steruje ciałem
Nie ograniczaj procesu myślenia jedynie do czynności która zachodzi w korze mózgowej. Umysł odpowiada za cały twój organizm, a także za twoje samopoczucie. Gdy odczuwając ból głowy, bez przerwy mówisz: „strasznie boli mnie głowa” – w istocie nasilasz ten ból. Gdy kładziesz się spać późno i myślisz: „jutro będę nieprzytomna” - to na pewno tak się stanie. Przedstawiając ten proces obrazowo, możemy powiedzieć, że podczas gdy ty jesteś kapitanem, twoja podświadomość jest jedynie wykonującym polecenia marynarzem. Nie pyta się jak i dlaczego – tylko wykonuje rozkaz. Powtarzając „jestem zmęczona”, sprawiasz ze twój organizm podporządkowuje się twoim myślom – automatycznie zwalnia, staje się mniej odporny, spada twoja zdolność koncentracji. Zauważ jednak, że możesz pozytywnie wykorzystać tę zależność organizmu od myśli. Przypomnij sobie sytuację, gdy na przykład rozmawiałaś całą noc z dawno niewidzianą, bliską ci osobą, a rano wstałaś o zwykłej porze. Nie przekreślałaś dnia z powodu krótkiego snu - czułaś się fantastycznie, mając w pamięci udany wieczór. Sprawiłaś, że twoje myśli napełniły energią ciało.
Jak zatem wykorzystać tą zależność, w trudnych chwilach i kłopotach? Czy można żyć nie zamartwiając się codziennie? O tym przeczytasz TUTAJ
Beata Mąkolska
www.fit.pl
