Człowiek w swych mechanizmach obronno-adaptacyjnych nie jest w stanie nadążyć za dynamiką zmian cywilizacji, czego dowodem są masowo dostrzegane zaburzenia postawy.
Dziecko rodzi się ze zdrowym kręgosłupem i zdrowymi stopami. Prawidłowe warunki życia, odpowiednie odżywienie i wystarczająca ilość wszechstronnego ruchu powinny ukształtować zdrowe dziecko z poprawną postawą ciała. Nie zawsze jednak tak jest. W ostatnich latach znacznie wzrosła liczba uczniów z wadą postawy. Należy więc zadać sobie pytanie: Jakie są tego przyczyny?
Do najpoważniejszych wad kręgosłupa należy skolioza, czyli skrzywienie kręgosłupa w płaszczyźnie czołowej, przybierające kształt litery S lub C. Najczęstszą jej postacią jest skolioza idiopatyczna, tzn. o nieznanej etiologii. Postęp skoliozy związany jest z okresami przyspieszonego wzrostu dziecka, szczególnie przed okresem dojrzewania. Skolioza jest schorzeniem, które w okresie dziecięcym nie boli, stąd może postępować niezauważona.
Nie leczona skolioza postępuje nawet po zakończeniu wzrostu pacjenta. Powoduje narastanie zniekształcenia klatki piersiowej, uciśnięcie narządów wewnętrznych - głównie serca i płuc, doprowadzając do upośledzenia wydolności krążenia i oddychania. Rozwój wczesnych zmian zwyrodnieniowych zdeformowanego kręgosłupa sprzyja pojawieniu się silnych bólów, ucisku na korzenie nerwowe, a to może spowodować wystąpienie zaburzeń funkcji neurologicznych.
[-------]
Bardzo ważne zatem jest dla dzieci, aby dochodziło do wczesnego rozpoznania i leczenia koliozy. W tym celu w poradniach i szkołach przeprowadzane są systematyczne badania przesiewowe dzieci i młodzieży. Najistotniejsze są okresy skoków wzrostowych w 7-8 roku życia oraz między 12-13 rokiem życia.
Rodzice mogą podejrzewać u dziecka skoliozę w sytuacjach, gdy obserwują:
- nierówno ustawione barki,
- brak symetrii talii,
- odstającą łopatkę,
- krzywy przebieg kręgosłupa,
- nierówno ustawione biodra,
- przechylanie się dziecka na jedną stronę,
- „garbienie się” dziecka.
Dbałość o poprawną postawę dziecka, należyte jej kształtowanie i zapobieganie przyczynom, które powodują błędy i wady, jest dla nauczyciela jednym z podstawowych nakazów w pracy, rezultatem czego powinno być „wyrobienie stałego nawyku dobrej postawy ciała”. Należy wdrażać dziecko do poprawnego trzymania się we wszystkich okolicznościach codziennego życia. Sprawa prawidłowej postawy dziecka powinna być ustawiczną i wspólną troską ogółu wychowawców oraz rodziców.
www.fit.pl