Każdy człowiek od wieków rozwija się dzięki wzorcom i naśladownictwu. Także małe dziecko, które dopiero wkracza w świat społeczności i kultury, czerpie wzorce od najbliższych czyli rodziców, a także rodzeństwa. Dziecko świadomie bądź nieświadomie naśladuje poszczególne czynności i zachowania, jakie obserwuje w rodzinie.To właśnie naśladownictwo jest głównym motorem działań każdego malucha dla jego harmonijnego psychospołecznego rozwoju.
Ile razy Twoje dziecko chciało zakładać Twoje buty, jeść i pić dokładnie tak samo i w tej samej filiżance, co Ty lub jego starsza siostra? Maleć potrzebuje wzorców, a najłatwiej czerpie je, gdy ma szersze pole wyboru.
To właśnie dzięki obserwacji zachowań brata czy siostry maluch szybciej niż pierwsze dziecko uczy się mówić, chodzić, posługiwać przyborami i przedmiotami codziennego użytku, jak sztućce, szczotka do zębów, ręcznik. Szybciej także zaczyna mówić, korzystać z toalety widząc, jak jego brat już samodzielnie używa mywalki i wc. Dzięki rodzeństwu młodsze dziecko szybciej także rozpoczyna przygodę umiejętnościami, takimi jak rysowanie, bieganie, oraz samodzielnie jedzenie posiłków.
Starsze rodzeństwo odgrywa ważną rolę nie tylko w procesie socjalizacji, ale również w rozwoju psychicznym. Między starszym a młodszym rodzeństwem (gdy tylko oboje dorastają) zaczyna się budową więź oparta na wzajemnej pomocy, ale również na rywalizacji i wsparciu.
[-------]
Starsze dziecko automatycznie zaczyna opiekować się drugim, troszczyć o jego potrzeby, bronić przed atakami w piaskownicy. Takie zachowanie
.jpg)
w rodzinach pełnych pozytywnych emocj i prawidłowo funkcjonujących jest również podyktowane narzuceniem tego wzorca przez rodziców, którzy kierując sie uczuciami miłości i opieki względem osoby bliskiej, przekazują dziecku takie wartości.Prócz miłości i akceptacji wśród zachowań między rodzeństwem naturalnie dominuje rywalizacja o względy rodziców. Zazdrość o dobra materialne np. zabawki, czy terytorium (to mój pokój, moje miejsce obok taty) powoduje spięcia i przejściowe konflikty pomiędzy młodszym a starszym dzieckiem. Jest jednak procesem naturalnym, który warto kontrolować.
Zazwyczaj jednak starsze rodzeństwo stanowi dobry przykład dla młodszego. Jeśli starsze dziecko osiąga sukcesy, dobrze uczy się w szkole, przedszkolu, jest towarzyskie i nie ma kłopotów z pokonywaniem wielu trudności, młodszy także będzie chciał pójść w jego ślady.
Jak wspierać rozwój rodzeństwa?
- Po pierwsze nie rób ze starszego dziecka niańki, ono musi mieć czas na swój rozwój i autonomię jako dziecko, pokaż jak ważne jest pomaganie, niech czuje się potrzebny i ważny podczas.takich prostych czynności, jak zdejmowanie zabawek z wyższej półki, podawanie przedmiotów, pomoc w zawiązaniu butów, czy przyniesieniu ubranek.
- Chwal dzieci jednocześnie i po równo, jednak nie każde z nich ma świadomość, że jest wyjątkowe.
- Tak organizuj towarzystwo dzieciom, by zarówno młodsze dziecko, jak starsze bawiło się z rówieśnikami w swoim wieku.
- Nie faworyzuj jednego dziecka, bo wtedy drugie będzie czuło się gorsze i między rodzeństwem zacznie dochodzić do konfliktów i agresywnych zachowań.
www.dziecko.fit.pl
