Wyjście na basen, plażowanie lub po prostu odkrywanie ciała latem staje po znakiem zapytania lub jest źródłem kompleksów i wstydu, gdyż zaatakowana chorobą skóra nie wygląda estetycznie i budzi społeczne obawy.
Pomimo tego, że łuszczyca nie jest chorobą zakaźną ze względu na znikomą świadomość społeczną chorzy z łuszczycą bywają społecznie piętnowani lub marginalizowani w przekonaniu, że łuszczyca jest rodzajem trądu.
Jak rozpoznać objawy łuszczycy?
Łuszczyca charakteryzuje się chorobowymi zmianami skórnymi w różnych częściach ciała. Najczęściej dotyczy okolic dłoni, łokci, kolan, uszu, ramion, nóg, głowy a także pośladków. Łuszczycę można rozpoznać po zaczerwienionych, suchych zmianach zapalnych z tendencją do rogowacenia i odpadania. Zmiany mogą przyjmować kształt okrągłych, odpadających płatów skórnych o różowawych, brunatnych lub białawych grudkach i zgrubieniach.
Powyższe objawy dotyczą łuszczycy pospolitej, na którą cierpi większości chorych. Bywają jednak specyficzne odmiany choroby, które atakują konkretne części ciała lub charakteryzują się objawami towarzyszącymi: świądem, bólem stawów i owrzodzeniami. Każdy rodzaj łuszczycy wymaga odpowiedniego i długotrwałego leczenia.
Rodzaje łuszczycy
Wyróżniamy kilka rodzajów łuszczycy. Każda odmiana charakteryzuje się innym sposobem leczenia i opieki lekarskiej.
Łuszczyca stawowa – to najbardziej niebezpieczny rodzaj łuszczycy, atakujący nie tylko skórę, ale także stawy powodując ból, obrzęk oraz problemy z poruszaniem. Nieleczona lub późno zdiagnozowana może skutkować trwałym zwyrodnieniem i kalectwem.
[-------]
Łuszczyca krostkowa - charakteryzuje się zmianami skórnymi, które tworzą wypukłe krostki wypełnione ropą a skóra wokół bywa zaczerwieniona i wrażliwa na dotyk. Chorobę mogą spotęgować przyjmowane leki hormonalne.
Łuszczyca kropelkowata – to rodzaj łuszczycy, której towarzyszy paciorkowe zapalenie gardła oraz zmiany skórne przypominające małe punkty na sporych powierzchniach skóry.
Łuszczyca wysiękowa – występuje głównie pod wpływem wydzielania potu: w pachwinach, pod pachami i w okolicach intymnych. Zmianom zapalnym towarzyszy wysięk.
Łuszczyca odwrócona - występuje bardzo rzadko i charakteryzuje się zaczerwienieniem łokci, pach, kolan, narządów płciowych bez rogowacenia i łuszczenia.
Łuszczyca brodawkująca – osoby, które chorują na ten rodzaj łuszczycy najczęściej borykają się ze zmianami skórnymi, które przybierają formę brodawek i przerostów skórnych w różnych miejscach na ciele, głównie na nogach.
Łuszczyca paznokci – jest chorobą towarzyszącą innym jej odmianom. Początkowo łuszczyca paznokci przypomina nieco grzybicę stóp.
Łuszczyca skóry głowy - dotyczy skóry głowy jednak bardzo często występuje także z innymi rodzajami łuszczycy. Główne objawy choroby to łuszczenie, świąd oraz rozległe lub niewielkie zmiany z plamkami i suchymi płatami skóry.
Przyczyny łuszczycy
Występowanie choroby uzależnione jest od bardzo wielu czynników. Na łuszczycę narażone są osoby o bardzo wrażliwej skórze z tendencją do przesuszania i rogowacenia, alergicy skórni a także osoby genetycznie obciążone tą chorobą.
Łuszczycę wzmaga nieodpowiednia higiena, dieta bogata w cukry i tłuszcze a także używki i stres, zwłaszcza długotrwały, który potęguje objawy i nasila dolegliwości.
Do najczęstszych przyczyn zalicza się:
- Infekcje bakteryjne i wirusowe: wywołane przez paciorkowce, ospę wietrzną, różyczkę, odrę i półpasiec.
- Grzybice, drożdżyce: zwłaszcza u osób z nadwagą, które mają uwarunkowania genetyczne do rozwoju łuszczycy.
- Choroby: dna moczanowa, cukrzyca - zwłaszcza typu II w podeszłym wieku.
- Alkohol i papierosy – naużywanie alkoholu i tytoniu wzmaga ryzyko występowanie łuszczycy.
- zmiany hormonalne - np. w trakcie stosowanie terapii hormonalnej w czasie pokwitania lub dojrzewania.
Osoby, u których podejrzewa się łuszczycę w celu skutecznego leczenia powinny przebywać pod stałą opieką dermatologa i lekarza rodzinnego. Długotrwała terapia i wczesna diagnoza pozwalają nie tylko na łatwiejszą walkę z tą chorobą, ale także dają szansę na całkowite wyleczenie.
www.senior.fit.pl