Kiedy nastąpi kontuzja, często ma się odczucie wielkiej straty. - mówi Seam Mc Cann - dr. filozofii, dyrektor Amerykańskiego Komitetu Olimpijskiego d/s psychologii sportu. Pewni ludzie ćwiczą dla zmniejszania stresów. Jeśli to jest poważne obrażenie, stres często powiększa się. Bycie wyeliminowanym, może również spowodować straty w poczuciu własnej godności i sensu tożsamości. A jeśli jesteś przyzwyczajony do poruszania się po sportowemu, może ci być bardzo trudno przyznać, że ból jest silniejszy od ciebie. Liza Salomon - zapalona wspinaczka górska, która niedawno cierpiała na załamanie stresowe powiedziała, że w rezultacie wpadła w depresję. "Miałam uczucie beznadziejności i bezradności, ponieważ nie było nic, co mogłabym zrobić, jak tylko oczekiwać. To był straszny proces oczekiwania". Czekanie może być dużo łatwiejsze, jeśli podejmujesz kroki w celu utrzymania w ryzach chandry, związanej z kontuzją.
Oto osiem ważnych sposobów radzenia sobie:
1) Zamień swoje stare cele na nowe.
Twój poprzedni cel może mógł być do osiągnięcia w twoim poprzednim tempie. Twoim nowym celem mogłoby być zwiększenie rozciągliwości ścięgna udowego do końca miesiąca. Takie małe, ale znaczące osiągnięcia mogą pomóc ci utrzymać zarówno poczucie własnej godności jak i motywacji.
2) Planuj dni rekonwalescencji.
Zamiast uważać czas kiedy się jest w dołku, za długą passę nic nie robienia, uważaj ten czas za okres treningu dla uzdrowienia.
Zaznacz dzień w twoim kalendarzu, w którym będziesz pracować nad wyćwiczeniem uszkodzonej części ciała w optymalnej pozycji (na przykład podnosząc złamaną kostkę) lub po prostu dla relaksu.
3) Prowadź rehabilitację z partnerem.
Dla uniknięcia samotności w czasie długotrwałej ,, rehabilitacji" dobierz się z osobistym trenerem, z fizykoterapeutą lub inną poszkodowaną osobą do prac terapeutycznych.
4) Żyj dniem dzisiejszym.
Nie zakładaj, że będziesz wyleczona, gotowa do akcji na określony dzień. Skup się raczej na procesie osiągania polepszenia niż na sztucznym terminie.
5) Unikaj osądzania siebie.
Analizując zbyt wnikliwie swoje własne postępy możesz utrudnić zauważenie poprawy. Myśl w kategoriach tygodni lub miesięcy, a nie dni. Jeśli stałaś się lepsza w grudniu, niż byłaś w październiku - jest to coś, co może ciebie ucieszyć.
6) Zostań na swoim miejscu.
Nie odchodź od swojego środowiska. Utrzymuj kontakt z twoimi poprzednimi partnerami od treningów, ale kiedy zorganizujesz z nimi spotkanie, zaplanuj zajęcia (np. pójście do kina) takie, którym podołasz.
7) Zgłaszaj się na ochotnika.
Pomoc drugim pomoże ci być aktywnym (nawet jeśli jesteś tylko przyklejającym znaczki) i również podeprze to twoją godność osobistą.
8) Myśl pozytywnie.
Przeznacz 5-10 minut w ciągu dnia na pozytywną rozmowę ze sobą, potem powtórz ją wieczorem przed pójściem spać. Może to brzmieć jak cza-ry-mary, ale pomyśl jak bardzo umysł oddziaływuje na ciało. Zdrowa postawa pomoże w wyzdrowieniu.
Wyleczenie z obrażeń to o wiele więcej niż tylko fizyczna reperacja. Musisz wziąć pod uwagę także twoją psychikę!
