Czym jest Hashimoto?
Japoński chirurg dr Hakaru Hashimoto w roku 1912 opisał przypadek choroby tarczycy, który został nazwany później jego nazwiskiem. Jest to limfocytarne zapalenie tarczycy Hashimoto, które należy do grupy chorób autoimmunologicznych. W niektórych przypadkach jest ono dziedziczone genetycznie. Zaburzony mechanizm autotolerancji, który zaobserwować można podczas jego przebiegu, doprowadza do niszczenia komórek tarczycy przez przeciwciała, w ramach prowadzonych procesów immunologicznych. Zniszczone tkanki tarczycy zastępowane są zwłóknieniami, które są nieaktywne, przez co zmniejsza się ilość wydzielanych hormonów tarczycy. Pacjenci cierpiący na tę chorobę doświadczać mogą wielu różnych objawów. Należą do nich między innymi objawy miejscowe (wole), bądź te związane ze zbyt małą ilością wydzielanych hormonów tarczycy (uczucie zmęczenia, senność).
Najczęściej obserwowane objawy to:
- zmęczenie,
- depresja,
- uczucie zimna,
- nadmierna masa ciała,
- zaparcia,
- problemy z nadmiernie suchą cerą i wypadanie włosów,
- niepłodność,
- niedokrwistość,
- zaburzenia pamięci.
Geneza powstawania Hashimoto nie jest do końca poznana, a sama choroba jest najczęstszą przyczyną występowania niedoczynności tarczycy, co spowodowane jest zniszczeniem znacznej części tego narządu. Inne choroby autoimmunologiczne mogą zwiększać ryzyko zachorowania na limfocytarne zapalenie tarczycy. Ciało osoby chorej wytwarza przeciwciała do różnych tkanek tarczycowych, wśród których najpopularniejsza jest peroksydaza anty-TPO, antytrygulina (anty-TG) oraz przeciwciała blokujące receptor TSH (TBII).
Diagnoza
Aktualnie choroba Hashimoto diagnozowana jest na podstawie występujących już objawów oraz wyników badań laboratoryjnych. Miarodajne może być badanie TSH, które zlecić może lekarz rodzinny. Jeżeli natomiast wynik wyjdzie w okolicach lub ponad górnej normy (4 mlU/l dla osoby dorosłej) wymagane jest wykonanie badania stężenia wolnych hormonów tarczycy – FT3 i FT4.
Leczenie i terapia
Całkowite wyleczenie choroby Hashimoto nie jest niestety możliwe. W przypadku osób ze współistniejącą niedoczynnością tarczycy, wymagane jest przewlekłe podawanie lewotyroksyny (hormonu, który normalnie produkowany jest przez tarczycę). Pozwala to częściowo przywrócić dobry stan organizmu.
Warto jednak podkreślić rolę diety, która może łagodzić destrukcyjne skutki choroby Hashimoto. Korzystne będzie między innymi wprowadzenie do diety większej ilości warzyw, które w swoim składzie zawierają chociażby antyoksydanty. Powodują one zmniejszenie stanu zapalnego nasilonego podczas choroby. W niektórych przypadkach stosuje się diety eliminacyjne (np. dieta bezglutenowa, bezlaktozowa czy dieta pozbawiona cukru). Powodem tego jest bardzo częste wykształcanie się innych nietolerancji pokarmowych podczas przebiegu choroby Hashimoto.
Należy jednak pamiętać, aby przed samodzielnym wprowadzaniem zmian w diecie, skonsultować swój przypadek z lekarzem i dietetykiem. Jeśli mamy wątpliwości, warto zasięgnąć informacji z pewnego źródła, na przykład bloga czy forum poświęconego chorobie Hashimoto, na którym dietetycy odpowiadają na pytania pacjentów.
