Cechą charakterystyczną są rzuty choroby występujące w zależności od wywołującego ją pierwotniaka w cyklach 24, 48 lub 72 godzinnych. W ciężkich zakażeniach choroba bywa bardzo niebezpieczna: dochodzi do blokady naczyń krwionośnych w mózgu, rozpadu krwinek czerwonych (malaria złośliwa ). Pierwotniak przechodzi cykl rozwojowy w organizmie chorego, dlatego rzuty choroby u osób, które przeszły malarię i były niewystarczająco leczone, zdarzają się także miesiące i lata później. Z wszystkimi podejrzanymi objawami, zwłaszcza występującymi po powrocie z egzotycznych podróż należy zgłaszać się do lekarzy specjalistów chorób zakaźnych lub bezpośrednio do Instytutu Medycyny Morskiej i Chorób Tropikalnych w Gdyni.
Występowanie zimnicy (inna nazwa malarii) zależy od zasięgu występowania komarów przenoszących pasożyta, a te zależne są od złożonych czynników środowiskowych, biologicznych i społeczno-politycznych, a także od zapoczątkowanego przez WHO w 1953 roku programu masowego zwalczania malarii.
Ze względu na korzystne dla komarów warunki rozwoju do rozprzestrzeniania się malarii dochodzi przede wszystkim w rejonach, gdzie temperatura powietrza wynosi 16-33 °C, a średnia wilgotność względna wynosi powyżej 60%. W temperaturze powietrza poniżej 10 °C larwy komarów nie rozwijają się, a przy temperaturach 10-16 °C rozwijają się wolniej i wykazują mniejszą żywotność. Ze względu na niższą temperaturę i wilgotność powietrza do zakażeń malarią rzadko dochodzi na wysokościach powyżej 2000-2500 m n.p.m.
Objawy malarii
Gorączka, dreszcze, ogólne osłabienie, dolegliwości bólowe.
Leczenie malarii
W leczeniu stosuje się leki przeciwmalaryczne takie jak: chlorochina, amodiachina, proguanil i chinina.
