Zatrucie grzybami zwykle jest wynikiem niewiedzy grzybiarza. Zjedzenie trującego grzyba powoduje objawy podobne do zatrucia pokarmowego, ale nie wolno ich lekceważyć.
Borowik szatański
Dojrzałe egzemplarze popularnego „szatana” są łudząco podobne do borowika szlachetnego. Zarówno szatan, jak i prawdziwek mają cielistobrązowy kapelusz oraz beczułkowaty, jasnobrązowy trzon. Jak je odróżnić?
Prostym sposobem jest dotknięcie czubkiem języka odłamanego fragmentu kapelusza młodego goryczaka. Smak żółci nie pozostawia wątpliwości, że jest to "szatan". Starsze okazy goryczaka jeszcze łatwiej można odróżnić od prawdziwka po różowawych rurkach znajdujących się na spodzie kapelusza.
Po spożyciu niejadalnego grzyba, pojawiają się zaburzenia żołądkowo-jelitowe. Po dwóch godzinach od spożycia „szatana” pojawiają się objawy takie jak:
- nudności
- gwałtowne wymioty
- obfita i wodnista biegunka
- silne pragnienie
- kurczowe bóle łydek
W przypadku podejrzenia zatrucia borowikiem szatańskim należy jak najszybciej udać się na pogotowie w celu przeprowadzenia płukania żołądka. Chory nie powinien otrzymać nawet wody, gdyż płyny powodują szybsze przedostawanie się trucizny do krwioobiegu.
Muchomor sromotnikowy
W muchomorze sromotnikowym znajduje się wiele substancji trujących, które rozkładają się dopiero w temperaturze powyżej 260-300 st. Celsjusza. Dlatego organizm człowieka nie potrafi sobie z nimi poradzić.
Muchomor sromotnikowy jest też niebezpieczny z tego powodu, że ma łagodny smak i może być pomylony z wieloma innymi gatunkami grzybów.
Główną toksyną odpowiedzialną za zatrucie po spożyciu muchomora sromotnikowego jest alfa-amanityna. Toksyny te powodują nieodwracalne uszkodzenie wątroby i innych narządów ciała.
Pierwsze objawy zatrucia pojawiają się późno, bo dopiero po 8-12 godzinach od spożycia grzybów, gdy większość trucizny została już wchłonięta do krwi. Są to dolegliwości objawiające się zawrotami i bólami głowy, nudnościami, wymiotami, bólem brzucha, biegunkami, przyspieszeniem tętna, trudnościami w oddychaniu.
Czasami następuje na jakiś czas poprawa samopoczucia, jednak jest ona złudna, toksyny nie przestają działać i niszczą wątrobę, nerki i inne narządy ciała. W wątrobie następuje jej stłuszczenie, martwica i zanik glikogenu.
W wyniku uszkodzenia jelit występują krwawe biegunki, w wyniku uszkodzenia szpiku kostnego niedokrwistość, w wyniku uszkodzenia serca jego stłuszczenie i niedomoga krążenia (sinica). Śmierć następuje po 2-3 dniach, a przy słabszym zatruciu nawet po 10-13 dniach.
Przy każdym podejrzeniu zatrucia grzybami należy się bezzwłocznie udać do lekarza. Należy zachować resztki niespożytych grzybów (oznaczenie gatunku jest istotne przy leczeniu). Nie należy leczyć się we własnym zakresie. Każda osoba, u której wystąpiły objawy chorobowe po upływie 4 lub więcej godzin od spożycia grzybów, powinna być poddana obserwacji szpitalnej.
