Piłka nożna to najpopularniejsza na świecie dyscyplina sportowa. Gra się w nią praktycznie w każdym zakątku świata, a zawodowe rozgrywki są niemal obiektem kultu. Najlepsi piłkarze to jednocześnie megagwiazdy, zarabiające krocie nie tylko za grę, ale także na kontraktach reklamowych z największymi firmami na świecie.
Nie można zapominać, że popularna „noga” to przede wszystkim jeden z najczęściej uprawianych na świecie sportów. Przygoda z ruchem, szczególnie wśród chłopców, najczęściej zaczyna się właśnie od grania „w gałę” na podwórku czy na szkolnym boisku.
Piłka nożna w amatorskim wydaniu to dla wielu najprzyjemniejszy, a przy tym niezwykle łatwo dostępny i dający wiele satysfakcji sport. Żeby się w nią bawić, wystarczy piłka, wygodne buty, kawałek równej powierzchni, kilku kolegów – i dobra zabawa gwarantowana. Niewiele rzeczy daje taką satysfakcję jak umieszczenie piłki w „okienku” bramki przeciwnika…
Piłka nożna w pigułce
Na wszelki wypadek, dla tych, którzy przed Euro 2012 chcieliby sobie przypomnieć, na czym polega gra w piłkę, przypominamy w skrócie jej główne (banalnie zresztą proste) zasady. W meczu piłkarskim uczestniczą 2 drużyny, składające się z 11 zawodników. Celem gry jest umieszczenie piłki w bramce przeciwnika, zwycięża drużyna, która uczyni to więcej razy. Mecze rozgrywane są na prostokątnym, pokrytym murawą boisku. Rozmiary boiska to 45 m do 90 m szerokości i długości od 90 m do 120 m (od 14 marca 2008 roku każde nowe boisko powinno mieć wymiary 105 m - długość, 65 m - szerokość).
Drużyna składa się z bramkarza, obrońców, pomocników i napastników. Bramkarz jest jedynym zawodnikiem, który może dotykać i łapać piłkę rękami (ale tylko w tzw. polu karnym przed własną bramką). Zadaniem reszty drużyny jest w wielkim uproszczeniu „przetransportowanie” piłki pod bramkę przeciwnika i wbicie jej do siatki. Piłkę można dotykać wyłącznie nogami, głową lub tułowiem – nigdy rękami.
Zawodowi futboliści muszą znać jeszcze wiele szczegółów – np. to, kiedy jest spalony albo kiedy sędzia może podyktować rzut wolny pośredni. Ale umówmy się – na podwórku wcale nie musimy znać aż tak szczegółowych przepisów.
Korzyści z gry w piłkę nożną:
- 2-3 godzinne treningi futbolowe w tygodniu już po kilku miesiącach mogą przynieść wyraźną poprawę stanu zdrowia. Regularne granie w „nogę” powoduje wzrost sprawności i spadek ciśnienia tętniczego.
- Po kilku miesiącach grania w piłkę można stracić nawet 3,5 kilograma tkanki tłuszczowej i zyskać dodatkowe 2 kilogramy masy mięśniowej
- zmienne tempo ruchu podczas grania w piłkę nożną (bieg, sprint i chód) przyczyniają się do większej skuteczności takiego treningu – wysiłek nie jest jednostajny jak np. przy joggingu, trenowane są wszystkie typy włókien mięśniowych.
- Granie w piłkę nożną męczy mniej niż inne formy aktywności na świeżym powietrzu (np. bieganie). A to dlatego, że w grze zespołowej zapomina się o zmęczeniu.
- Gra w piłkę nożną sprawia, że stajemy się bardziej pewni siebie i entuzjastycznie nastawieni do życia. Sprawi to zarówno przyjemność z gry, jak i przyjaźnie zawierane na boisku.
- Przez godzinę gry w piłkę nożną można spalić przynajmniej 600 kcal. Ba - nawet kibicowanie przed telewizorem odchudza: jak wyliczono, świętowanie gola ulubionej drużyny spala 82 kalorii, a złość na sędziego - 60 kalorii.
Wniosek? Po każdym meczu Euro 2012 – niezależnie od tego czy nasi wygrają, czy też nie – warto wziąć piłkę, pograć na świeżym powietrzu i aktywnie posmakować piłkarskich emocji.