Ta forma leczenia to trójpłaszczyznowy system ćwiczeń, zwany również ortopedyczno – oddechowym systemem wg Schroth, od nazwiska jej twórczyni Kathariny Schroth, która w młodości sama cierpiała z powodu skoliozy.Jest ona oparta na asymetrycznych derotujących ćwiczeniach oddechowych połączonych z równoczesną trójwymiarową korekcją skoliozy. Ten ortopedyczno-oddechowy system polega na stosowaniu ćwiczeń w trzech płaszczyznach: czołowej, strzałkowej i poprzecznej. W korekcji skolioz, kifoskolioz i lordoskolioz wykonuje się ćwiczenia asymetryczne, a w korekcji odchyleń w płaszczyźnie strzałkowej (kifoza, lordoza) - symetryczne. Ćwiczenia powinny być wykonywane systematycznie i z dużą intensywnością.
Postawa ciała jako układ
W metodzie Schroth postawę ciała rozpatruje się jako układ 3 równoległych prostokątów, ułożonych jeden na drugim. Pierwszy z prostokątów obejmuje miednicę, odcinek lędźwiowy kręgosłupa oraz podbrzusze po pępek i dolne żebra. Drugi obejmuje górną część brzucha i klatkę piersiową. Jego dolną granicę określa 12. kręg piersiowy, a górną 3. kręg piersiowy. Trzeci z prostokątów ograniczony jest obrysem kończyn i barków. Przy prawidłowej postawie ciała, w widoku z boku, wskutek fizjologicznych krzywizn kręgosłupa prostokąty te przedstawiają się jako trapezy.
Świadomy oddech
W tej formie terapii bardzo duże znaczenie odgrywa świadomie kierowany oddech, który stanowi swego rodzaju "środek" korekcji wewnętrznej, zwiększający możliwości korekcji zewnętrznej. Katherina Schroth wpadła na pomysł, że jeśli nadmuchanie gumowej dętki piłki powoduje wypchnięcie wszystkich jej wgnieceń, to na takiej samej zasadzie zniekształcona klatka piersiowa może zmienić swój kształt pod wpływem specjalnych ćwiczę oddechowych. [-------]
Rodzaje ćwiczeń
W tej metodzie wykonujemy następujący zestaw ćwiczeń:
wentylacyjne, zwane także "obrotowo-kątowym oddechem". W ćwiczeniach tych wdech połączony jest z odpowiednimi ruchami, których kierunek związany jest z lokalizacją wady. Podczas wdechu powinno nastąpić maksymalne wyciągnięcie się, a podczas wydechu maksymalne napięcie mięśni. Towarzyszy temu ruch obrotowy odpowiednich segmentów ciała.
mobilizacyjne - mają na celu poprawę czynności ruchowych stawów, zwłaszcza kręgosłupa i obręczy barkowej.
kształtujące (formujące) - działają derotacyjnie na tułów i obręcz barkową oraz stabilizująco na uzyskaną korekcję, poprzez włączenie maksymalnego napięcia mięśni. Są ściśle połączone z ćwiczeniami wentylacyjnymi.
rozciągające-siłowe - działają derotacyjnie na kręgosłup oraz korygujące na wszystkie składowe wady, zwłaszcza w płaszczyźnie poprzecznej. Najczęściej są to ćwiczenia izometryczne, powiązane z ćwiczeniami czynnymi właściwymi.
elongacyjne (w zwisach) - wywierają wpływ głównie na więzadła, torebki stawowe i ścięgna.
Przeznaczenie metody
Terapia Schroth stosowana jest w następujących przypadkach:
- skolioza u dzieci, młodzieży i dorosłych
- choroba Scheuermanna – zwana kifozą młodzieńczą, to występujące w młodości zaburzenia wzrostu kręgosłupa, charakteryzujące się okrągłymi plecami
- choroba Bechterewa – zwana zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa jest przewlekłą chorobą zapalną kręgosłupa
- wady postawy
- choroby zwyrodnieniowe kręgosłupa
- mobilizacja kręgosłupa przed operacją
Jak wykazują specjaliści za pomocą terapii skoliozy metodą Schroth można likwidować bóle kręgosłupa, korygować postawę po operacji kręgosłupa, zapobiegać negatywnym skutkom skoliozy, i pogłębieniu się istniejącego już skrzywienia kręgosłupa oraz zmniejszać skrzywienia kręgosłupa.
Foto: scoliosis3dc.net
www.fit.pl
