.jpg)
Imbir lekarski (Zingiber officinale Roscoe) rośnie na wyspach Oceanu Spokojnego, w Azji, Indiach i Ameryce Środkowej. Imbir należał do najwartościowszych surowców leczniczych w starożytnej medycynie indyjskiej, tybetańskiej i chińskiej. Jako roślina lecznicza opisany jest w jednej z najstarszych chińskich ksiąg medycznych z około 2700 r. p. n. e. Stosowany był przede wszystkim w dolegliwościach żołądkowo-jelitowych. Uznawano jego afrodyzjakalne moce. Apetyt na kłącze
W korzeniu imbiru znajduje się olejek eteryczny, który posiada alkohol – zingiberol. W kłączu jest także związek fenolowy – gingerol w ilości do 1,5%. Gingerol nadaje ostry smak surowcowi. Imbir jest silnym antyseptykiem. Działa przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwzapalnie oraz hamuje rozwój pierwotniaków. Ponadto pobudza wydzielanie soków trawiennych i żółci, zapobiegając jej zastojom. Aktywuje także procesy detoksykacji w wątrobie. Zawarte w korzeniu substancje aktywne poprawiają krążenie skórne, mózgowe, wieńcowe oraz w obrębie kończyn. Składniki imbiru przenikają do potu i łoju działając odkażająco na gruczoły łojowe, ekrynowe i apokrynowe. Wpływ imbiru docenili także kosmetolodzy i fryzjerzy. Nacieranie skóry głowy wyciągiem z imbiru zapobiega wypadaniu włosów, łupieżowi, wspomaga leczenie łuszczycy. Wspomaga leczenie stanów zapalnych i ropnych skóry owłosionej. Ponadto może być stosowany do leczenia grzybicy, skaleczeń, otarć, obrzęków (po urazie mechanicznym), wyprysków i owrzodzeń w obrębie narządów płciowych. Toniki imbirowe są skuteczne w leczeniu zmian trądzikowych i zmian zapalnych w obrębie skóry owłosionej. Miejscowo rozgrzewa, dlatego warto wcierać go w skórę przy przeziębieniach, zmarznięciu, nerwobólach i reumatyzmie. Imbirowe płukanki zaleca się przy stanach zapalnych zatok nosowych i przyusznych.
Afrodyzjak i nie tylko
Imbir pobudza ukrwienie narządów płciowych, przez co wzmaga erekcję u mężczyzn. Zwiększa percepcję wrażeń seksualnych zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Płukanki z imbiru zaleca się przy stanach zapalnych narządów płciowych u kobiet. Imbir stosowany bywa też jako środek pomagający łagodzić, a nawet zapobiegać objawom choroby lokomocyjnej. W aptekach dostępne są specjalne leki z wyciągiem z korzenia imbiru. Skuteczne jest także rzucie kawałka korzenia w trakcie podróży. Jest to środek bezpieczny i może być – bez obaw – stosowany u dzieci i kobiet w ciąży. Preparaty imbirowe łagodzą mdłości powstałe po narkozie i na skutek chemioterapii. Działanie przeciwwymiotne preparatów otrzymanych z kłącza imbiru potwierdzone zostało w licznych badaniach klinicznych.
Imbir w kuchni
Imbir lekarski jest jedną z najstarszych roślin leczniczych, jak również przyprawowych. W Polsce kłącze imbiru jest dostępne w marketach (świeże), w sklepach zielarskich i spożywczych (sproszkowane suche). Jako przyprawę stosuje się zmielony korzeń imbiru. Formę nie rozdrobnioną, czyli cały korzeń stosuje się podczas przygotowywania wywarów i kompotów. Imbir świetnie pasuje jako dodatek do dań z mięsem na słodko (np. dania kuchni indyjskiej) deserów, ciast z jabłkami i innymi owocami,. Dodaje się go do pierników, herbatników, ciastek, puddingów oraz marynat z ogórków i dyni. Jest składnikiem mieszanki przyprawowej curry. Niekiedy dodatek imbiru stosuje się do alkoholi, np. piwa, likieru i grzanego wina. W warunkach domowych świeże kłącza można wysuszyć w lekko ogrzanym piekarniku w temp. do 45 stopni Celsjusza. Suche kłącze można rozdrobić w maszynce do mięsa.
dr Aleksandra Czarnewicz-Kamińska
www.dieta.fit.pl
