Przyprawy ułatwiające trawienie dodawać powinno się do wszystkich dań ciężkostrawnych i tłustych.
Koper włoski
Koper włoski działa rozkurczowo na jelita i żołądek, przeciwdziała wzdęciom i nadmiernej fermentacji w jelitach, pobudza też żołądek do intensywniejszego działania. Zwykle podaje się go małym dzieciom, aby załagodzić kolki i bóle brzucha. Nie oznacza to jednak, że to zioło zalecane wyłącznie najmłodszym. Koper włoski często wchodzi w skład przeznaczonych dla osób dorosłych mieszanek ziołowych wspomagających trawienie. Dodaje się go do zup, dań mięsnych i sosów.
Kminek zwyczajny
Nie każdemu odpowiada jego specyficzny aromat, jednak jest jednym z najskuteczniejszych domowych środków na problemy żołądkowe. Kminek pobudza wydzielanie soków trawiennych, poprawie perystaltykę jelit oraz przyswajanie składników pokarmowych. Jego dodatek zaleca się do najbardziej ciężkostrawnych dań z nasion strączkowych i bigosu. Przy problemach trawiennych można również pić napar z kminku. Aby go przygotować wystarczy zalać 1 łyżeczkę nasion, zalać 200 ml wrzącej wody i odstawić na minimum 20 minut.
Cząber
Cząber ogranicza nadmierną fermentację jelitową, działa przeciwbiegunkowo, żółciopędnie, zwiększa wydzielanie soku żołądkowego oraz pobudza apetyt. Idealnie nadaje się do zup i potraw z roślin strączkowych, jak również do mięs, ryb, dań z dodatkiem grzybów, pieczonych ziemniaków, dziczyzny czy potraw z jaj.
Estragon
Estragon stosowany jest jako środek wspomagający perystaltykę jelit i poprawiający apetyt. Wykazuje działanie przeciwzapalne i przeciwskurczowe. W dietach stosowanych przy niestrawności można nim zastąpić pieprz i ocet, a w dietach niskosodowych, świetnie sprawdza się jako namiastka soli. Estragon zajmuje szczególne miejsce w kuchni francuskiej. Świeżymi liśćmi estra¬gonu przyprawia się wykwintne sosy śmietanowe do białego mięsa, ocet win¬ny, zalewy do marynowania mięsa, zupy, duszone mięso, drób, gotowane ryby. Stosuje się go także przy kwaszeniu ogórków, dodaje do masła ziołowego, omletów, szparagów, krabów, twarożku i pierogów. W wysokiej temperaturze estragon traci aromat, dlatego należy go do-dawać pod koniec gotowania.
Imbir
Imbir jest stosunkowo mało znaną przyprawą w kuchni polskiej. Działa moczopędnie, reguluje pracę pęcherzyka żółciowego i żołądka zmniejszając wydzielanie kwasów. Pomaga na nudności wywołane nie tylko chorobą lokomocyjną, ale też przejedzeniem.
Jałowiec
Małe aromatyczne nibyjagody wzmagają wydzielanie soków żołądkowych, jednocześnie pobudzając do pracy wątroby, działają żółciopędnie. Jałowiec stosowany jest do produkcji ginu, likierów, wódek, szwedzkiego piwa i wina. Jego jagody o przyjemnym żywicznym i balsamicznym zapachu oraz pikantnym smaku są ulubioną przyprawą myśliwych. Przyprawia się nim dziczyznę, kaczki, bażanty, wieprzowinę i jagnięcinę. W dymie z dodatkiem jałowca wędzi się mięsa i wędliny. W krajach anglosaskich niewielkie ilości rozgniecionego jałowca dodaje się do ciast świątecznych np. keksu, puddingu, a także ciast z jabłkami i powideł.
Rozmaryn
Rozmaryn posiada właściwości rozkurczowe. Działa także żółciopędnie. Dodawany jest to smażonych ryb i grzybów, tłustych mięs, farszów, kiełbas i pasztetów.
Majeranek
Do stosowania przeznacza się suszone listki majeranku. Pomaga w trawieniu poprzez zwiększenie wydzielania soków żołądkowych, jest niezbędny przy przyprawianiu potraw tłustych. Przynosi ulgę przy niestrawnościach. Majeranek jest najbardziej klasyczną przyprawą stosowaną do kiełbas, potraw z grochu, fasoli, ziemniaków, warzyw, mięsa (baranina, wieprzowina, tłusty drób), pasztetów, potraw z rusztu, sosów. Nie należy jednak go łączyć pokrewnym mu oregano.
Dr A.Czarnewicz-Kmińska
www.dieta.fit.pl
