Taniec brzucha jest jednym z najstarszych tańców świata, uważany jest za najbardziej wymowny i wyrazisty kobiecy taniec, chwytający za serce swym liryzmem. Ruchy składające się na taniec brzucha przekazywane są od wieków i niosą w sobie głebokie duchowe znaczenie oraz właściwości uzdrawiające. Swoimi ruchami symbolizował i jednocześnie pobudzał duchowe siły płodności i seksualności, stając się integralną częścią starożytnych ceremonii. Mówiono, ze tancerka brzucha jest jak alif - pierwsza litera arabskiego alfabetu reprezentowana przez linię. Chodzi o linię między Wszechświatem a Ziemią, czakramem korony i korzenia. Taniec ten powstał z duchowej tradycji, która z czasem została przez islam zdegradowana. W efekcie przeniósł się on z religijnych ceremonii do sztuki. Wbrew opinia niektórych taniec ten nie ma nic wspólnego z tanią rozrywką. Jest formą medytacji harmonizującej ciało, umysł i ducha. Może być zabawą i drogą do zrozumienia w zależności w jaki sposób i w jakim celu go się naucza.