Badanie, przeprowadzone przez naukowców z Wee Kim Wee School of Communication and Information na Nanyang Technological University w Singapurze, obejmowało trzymiesięczny okres, w którym 240 uczestników oceniano pod kątem aktywności fizycznej. Każdy z nich otrzymał monitor kondycji z wyświetlaczem lub bez, a ich aktywność była monitorowana poprzez przekraczanie określonych progów dziennej liczby kroków oraz deklaracje dotyczące czasu spędzanego w pozycji siedzącej i wysiłku fizycznego.
Warto zauważyć, że osoby biorące udział w badaniu wraz z małżonkami wykazywały niższą aktywność fizyczną w porównaniu do tych, które uczestniczyły w eksperymencie indywidualnie. Dr Sapphire Lin zaznacza, że małżonkowie często stają się przeszkodą dla bardziej aktywnych partnerów, co wpływa na obniżenie ogólnej aktywności fizycznej. Badaczka podkreśla również istotne różnice w podejściu płci do aktywności fizycznej, co może stanowić dodatkowy czynnik utrudniający motywację do wspólnych ćwiczeń.
Badanie sugeruje, że rejestratory aktywności fizycznej mogą być znacznie lepszym motywatorem niż wspólne ćwiczenia z małżonkiem. Otrzymywanie spersonalizowanych informacji zwrotnych z tych urządzeń przyczyniło się do zwiększenia aktywności fizycznej uczestników, którzy osiągali wyższe wyniki niż ci, którzy nie mieli dostępu do takich danych.
Zdaniem badaczki, skupienie się na jednostkach zamiast na parach małżeńskich może być kluczowe, zwłaszcza w kontekście utrzymania aktywności fizycznej wśród seniorów. Zauważa ona również, że ze względu na zmieniające się demograficzne wyzwania, jakie stoją przed społeczeństwem, konieczne jest dostosowanie strategii i interwencji krajowych, biorąc pod uwagę indywidualne różnice i preferencje w zakresie aktywności fizycznej.
